Vandaag gaat het over de toekomst van de tippelzone. Ik ben blij dat ik hier iets over mag zeggen. Deze plek ligt mij nauw aan het hart. Ik heb hier vroeger gewerkt. Toen het pasjessysteem werd ingevoerd ben ik ergens anders gaan werken omdat ik niet geregistreerd wilde worden. Het bijzondere van de tippelbaan in Nijmegen is dat dit de enige zone in heel Nederland is waar sekswerkers zonder vergunning wél de huiskamer mogen bezoeken. Het is niet humaan om sekswerkers zonder vergunning uit te sluiten van maatschappelijke en gezondheidsvoorzieningen en gelukkig doet Nijmegen hier niet aan mee. Dank u allen hiervoor!
Ik wil íedereen bedanken die betrokken is bij de tippelzone, de gemeente, politie, GGD, Iriszorg, De Cirkel en de bewaking dat u allen zorgt voor een tippelzone die functioneert waarvoor deze opgericht is: buurtoverlast wordt beperkt, criminaliteit wordt bestreden, medische zorg en hulpverlening wordt ter plekke aangeboden. Na verloop van tijd is het goed om het functioneren van een zone te evalueren.
Ik wil graag, samen met de sekswerkers, hieraan een bijdrage leveren.
Voor ons spelen de volgende kwesties:
1. Alleen sekswerkers met een vergunning kunnen op de zone terecht. Degenen die geen pasje hebben werken onder gevaarlijke omstandigheden buiten de zone, soms zijn ze nog extra kwetsbaar als migrant of transpersoon. Wij zouden graag zien dat er geen vergunning nodig is om op de zone te werken, zodat iedere sekswerker een veilige werkplek heeft.
2. Sluiting van de zone zal niet leiden tot het einde van de straatprostitutie in Nijmegen. De situatie zal verergeren, tippelen zal meer verspreiden over de stad, minder bescherming tegen geweld, en gezondheidszorg en hulpverlening zullen het contact met een aantal sekswerkers verliezen. Het zal voor velen van hen ook een bevestiging van het maatschappelijk stigma betekenen en ze zullen wellicht het vertrouwen in politie en hulpverlening, dat in de zone is opgebouwd, verliezen.
3. Soms wordt het voorstel tot sluiting van de zone beargumenteerd met het gevoel dat een zone druggebruik en een marginaal leven in stand houdt. Er wordt dan verwacht dat drang of zelfs dwang tot het accepteren van hulpverlening een betere weg is. Echter, het kiezen voor een andere manier van leven kan niet worden opgelegd door anderen, die behoefte moet van de persoon zelf komen. Ondersteuning en het aanbieden van realistische opties kunnen daar positief toe bijdragen. Dat kan door de hulpverlening op de zone worden geleverd.
4. Ik wil graag met de sekswerkers een bijdrage leveren om de zone goed te laten functioneren. Wat vindt u van het idee dat sekswerkers ook regelmatig mee kunnen praten over alles wat de zone betreft? Zoiets is ook een manier om het stigma te doorbreken. Ik zou graag een participatief willen organiseren, of misschien beter gezegd een soort medezeggenschapsraad. Wat vindt u daarvan?
Een zomerse zaterdagavond dacht ik bij een klant aan te bellen toen er ineens er nog 4 potige kerels achter een deur vandaan sprongen. Ik schrok me het leplazerus maar het bleken agenten te zijn van het Prostitutie Controle Team. Ik moest onmiddellijk mijn advertentie van Kinky.nl halen en met mijn werk als zelfstandige en belastingbetalende escort stoppen
Het huidig beleid is gericht op handhaving en controle. De gevolgen hiervan zijn voor mij en mijn collega’s verstrekkend. We hebben voor het onderzoek naar stigma en geweld jegens sekswerkers, (uitgevoerd door Soa Aids Nederland in samenwerking met Proud in opdracht van ministerie van Veiligheid en Justitie) met een team van 9 sekswerkers en ex-sekswerkers 300 collega’s op verschillende werkplekken geïnterviewd. Over dit onderzoek straks meer en op het einde ook iets over het Colloborative Governance. Ofwel samenwerkend beleid en waarom het zo belangrijk is om sekswerkers bij het beleid te betrekken. Maar eerst, omdat niet iedereen evenveel praktijkervaring heeft met sekswerk, leg ik uit wat de verschillen zijn tussen de diverse werkvormen en die verschillen zijn best groot
CLUB Er staat een bar, soms een paal om aan te dansen, mannen moeten champagne voor je betalen om met je te mogen práten. Klanten komen vaak in groepen: zakenmannen, voetballers, acteurs, penoze
Voor een uurtje betaalt een klant rond de 180 euro of meer. Meeste clubs hanteren 50/50 basis en na aftrek belastingen hou je 49 of 65 euro over. Ligt eraan of dit je hoofdinkomen is of niet, in welk belastingtarief je zit. Een piccolootje kost rond de 15 euro maar er zijn ook clubs die alleen flessen verkopen. Kan variëren van 90 euro voor de goedkoopste tot een paar honderd of meer, voor de duurste.
Je kan aan drinken ooit meer verdienen dan aan seks. Het mooiste is natuurlijk op de kamer drinken, dan verdien je dubbel. Nog beter, stiekem leeggieten in het bubbelbad en dan: ‘Aah schatje, toe nog een flesje, deze is al leeg, hoe kan dat nu zo snel?’
Ik vond het vroeger leuk werken: ik hou van dansen, van champagne, van het nachtleven maar iedere dag dronken zijn ging mij op den duur tóch een tikje tegenstaan
« Au Salon de la rue des Moulins » (1894) Toulouse-Lautrec
PRIVEHUIS Ik heb goeie herinneringen aan t eerste privéhuisje waar ik gewerkt heb, Het Knuffeltje. Dit bestaat niet meer. Dit was in een rijtjeshuis. In de woonkamer wachtten we op klanten, we keken Oprah Winfrey of een film. Als er een klant aanbelt, dan wordt deze in een separé gezet en dan stellen we ons één voor één voor, de klant maakt zijn keuze en gaat gelijk naar boven. Anders dan in een club willen klanten elkaar absoluut niet zien. Hier komen de stiekeme huisvaders even binnenwippen als ze de hond uit gaan laten
De prijzen zijn vanaf een half uur, sommige huizen bieden ook vluggertjes aan van vijftien minuten. In een gemiddeld privéhuis betaalt een klant 80 euro voor een half uur, de helft is voor de exploitant en na aftrek belastingen krijg je 22 of 29 euro
Nu blijkt uit het onderzoek dat er vrij veel aan onveilige seks wordt gedaan, zoals pijpen zonder condoom. Dat vind ik niet gek. In veel privéhuizen staat Frans-Zonder op de menulijst. De sekswerker kan hier 25 euro voor vragen waar ze niks van af hoeft te staan aan exploitant of belastingdienst. Met Frans-Zonder kan ze haar loon verdubbelen, daarom is onveilige seks heel gebruikelijk in vergunde, legale privéhuizen
MASSAGESALON
Uit het onderzoek naar stigma en geweld is gebleken dat dit een werkplek is waar sekswerkers meer geweld meemaken. Ik denk zelf dat dit te maken heeft dat de grenzen niet duidelijk zijn. Sommigen verlenen alleen een handmatig happy end maar anderen doen ook meer. Klanten blijven aandringen
SM-HUIS
Ik ben ook in een SM-huis geweest om te interviewen. Ik had zelf de indruk, omdat er niet veel gespecialiseerde SM-huizen zijn en de aanschaf van spullen nogal prijzig is, de exploitant van dit specifieke huis een neiging heeft zijn machtspositie te misbruiken en onredelijke eisen stelt aan de sekswerkers, bijvoorbeeld over werktijden. Over een ander SM-huis in het Oosten van het land heb ik weer hele goede verhalen gehoord van een collega die daar werkt
De verdiensten variëren, een vrij groot deel gaat naar het huis vanwege het gebruik van speciaal ingerichte thema-kamers maar sessies kunnen wel langer duren
Foto: Labhandair
ESCORTBUREAU
Als een sekswerker voor een escortbureau werkt dan zit deze meestal thuis te wachten tot het bureau belt voor een klant. Een chauffeur komt je dan ophalen. Prijs gaat door drieën: bureau, chauffeur en sekswerker, en je zit ook nog met de reistijd
Mensen denken dat dit heel onveilig is maar dit is juist een veilige manier van werken. De klant is niet anoniem, je hebt immers zijn adres en andere gegevens. Bovendien doen klanten al paniekerig over het geluid van tikkende hakken in hun straat dus kijk hoe ze reageren op schreeuwende chauffeurs voor hun deur!
RAAMWERK
De prijzen lijken laag maar dat is alleen binnenkomen. Wil de klant tieten zien, standjes, overal moet hij voor bijbetalen. Wil hij alleen maar basis (standje missionaris) dan wordt hij vaak zo snel mogelijk afgewerkt. Over het algemeen kan je heel goed verdienen achter het raam, maar niet iedereen wil zo zichtbaar zijn
TIPPELBAAN
De baan in Nijmegen is een doodlopende straat langs een fietspad met een loods waar je kan rijden, zes parkeerplekken naast elkaar , gescheiden door schotten. Er is bewaking aanwezig en naast de parkeerplaats is een huiskamer. In de huiskamer kunnen sekswerkers een tosti eten, condooms kopen, spuiten omruilen (al wordt heroïne tegenwoordig nog maar weinig gebruikt) of een soa-test laten doen. Behalve verpleegkundig personeel is er ook iedere dag maatschappelijk werk aanwezig
Een hardnekkig misverstand is dat er alleen verslaafde vrouwen op een tippelzone werken. Dit beeld klopt niet. Er werken bijvoorbeeld ook transpersonen, migranten of huisvrouwen die even snel een klantje pakken voor wat extra boodschappengeld
Ik heb op tippelbanen gewerkt nog vóór het vergunningsysteem. Nu heeft iedere sekswerker op een tippelbaan een werkvergunning nodig en heerst er op de meeste tippelzones een uitsterfbeleid, dat wil zeggen dat er geen nieuwe werkvergunningen meer worden uitgegeven
ILLEGALE PROSTITUTIE
Dit is wat ik doe. Ik ben een illegale prostituee. Hallo 🙋🏻♀️Ik sta bij de Kamer van Koophandel ingeschreven als zzp-er en ik betaal belasting net als iedere andere brave burger. Maar tóch ben ik zo’n illegale prostituee
Ik stoor mij aan de term “illegale prostitutie”. Prostitutie was al legaal in Nederland in 1811. Tijdens de Franse bezetting heeft Napoleon bordelen gelegaliseerd omdat zijn leger nogal te lijden had onder syfilis en zo konden er medische controles uitgevoerd worden. Dat veranderde een eeuw later in 1911 met de invoering van het bordeelverbod. Vanaf 1911 dus waren prostituees legaal maar de bordelen illegaal. Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 is het precies andersom: nu zijn de bordelen legaal en álle prostituees die niet in bordelen werken, zijn illegaal. Ikzelf noem het liever onvergund omdat veel mensen bij illegale prostitutie een negatief beeld hebben, terwijl het feitelijk alleen iets administratiefs is, namelijk: het niet in bezit hebben van een speciale werkvergunning voor sekswerkers
Sekswerkers ontvangen thuis of in een hotel of gaan zelf naar klanten toe. Zij adverteren op Kinky of Sexjobs en doen hun eigen boekhouding. Ik kies hiervoor want ik wil graag mijn eigen werktijden, prijzen en klanten bepalen. Ik mis wel de gezelligheid met collega’s
Veel gemeenten en bij mijn weten àlle woningcorporaties verbieden prostitutie vanuit een woonhuis, ook als je escort doet en je enkel thuis de telefoon opneemt. Je mag aan huis: een kapsalon beginnen, een pedicure, een tandarts- huisarts- of psychologiepraktijk, een advocatenbureau en zelfs een massagesalon, behalve als je ook het wormvormigaanhangsel masseert, dan mag het weer niet
Een nieuwe opkomende werkvorm die snel aan het groeien is, zijn de minder formele manieren van sekswerk. De contacten worden vaak gelegd via datingsites en -apps. Veel mannen die betaalde sekscontacten zoeken met mannen maken hier gebruik van. Vrouwenprostitutie heeft een lange traditie met ‘hoerhuizen’ en ‘badstoven’ maar mannenprostitutie is net als homoseksualiteit tot voor kort verboden geweest en heeft zich altijd meer in het verborgene afgespeeld. Ook vrouwen zoeken wel eens klanten op datingsites. Soms om politiecontroles te mijden, soms zoeken ze een sugar daddy en zien zij zichzelf niet als sekswerker. Het contact is informeler en de grenzen zijn niet altijd helder, waardoor het risico op onveilige seks en geweld groter is
Buiten dit valt nog veel meer onder sekswerk, zoals porno, webcammen, en paaldansen. Wij hebben ons in dit onderzoek alleen gericht op sekswerk met lijfelijk contact
In het begin werd er door sekswerkers wantrouwend gereageerd maar als zij hoorden dat ik een collega ben, gingen bijna alle deuren open en werd ik gastvrij ontvangen. Ik heb hele mooie gesprekken gehad en het was bijzonder dat zij mij dit vertouwen schonken
Behalve dat we bij werkplekken langs zijn gegaan, hebben wij ook een aantal GGD’s benaderd. De verpleegkundigen hebben voor ons actief geworven. Sekswerkers hebben een groot vertrouwen in de GGD (blijkt ook uit het onderzoek) en zo hebben we toch veel sekswerkers kunnen interviewen die vanuit huis werken, doorgaans een doelgroep die moeilijk te bereiken is. Wij zijn de verpleegkundigen hiervoor dankbaar!
EEN AANTAL VRAGEN UIT HET ONDERZOEK Wat is de reden dat je met sekswerk ben begonnen?
Ik heb veel verschillende redenen gehoord om te starten met sekswerk:
-een psychologie-studente vertelde dat als mannen naakt, ontdaan van alle statussymbolen als dure auto’s, pakken en horloges , op hun kwetsbaarst zijn, en nádat ze zijn klaargekomen, dat ze dan hun meest intieme verhalen vertellen
-iemand die in de zorg werkte, zag dat hier behoefte aan was bij haar cliënten
-veel sekswerkers zeiden dol op seks te zijn
-wat ik ook meermaals gehoord heb, mensen die zijn afgekeurd en niet afhankelijk willen zijn van een uitkering
Financiële onafhankelijkheid is, net als in de meeste andere beroepen, het meest genoemd als reden om te starten met sekswerk.
13% werkt om een drugsverslaving te bekostigen
8% vertelde dat iemand hun dwong om te starten met sekswerk
Hoe tevreden ben je met je werk?
De meesten bleken zeer content:
-het werken met mensen is afwisselend en divers
– heerlijk om geen loonslaaf te zijn, maar veel vrijheid hebben
-en natuurlijk die financiële onafhankelijkheid
De onderzoekers hebben dit vergeleken met mensen uit andere beroepsgroepen en dit blijkt ongeveer gelijk te liggen
Wie weet ervan?
Bijna niemand: de buren weten het niet, vrienden niet, familie niet en soms zelfs niet eens de eigen partner. Vanwege het groot sociaal stigma kiezen veel sekswerkers ervoor om hun werk geheim te houden. Dit kan eenzaam maken. Maar een keuze voor isolement is ook een keuze voor veiligheid
De andere kant van de medaille is de saamhorigheid die onder sekswerkers heerst. Wij delen samen een geheim, wij delen lief en leed. Het is niet zoals op kantoor dat je na een jáár eens een keertje wordt uitgenodigd voor een kopje koffie bij iemand thuis.
Een collega als interviewer schept een band en bouwt vertrouwen. We zitten in hetzelfde bootje. Daarom werkt het zo goed om sekswerkers en ex-sekswerkers in te zetten voor het interviewen van collega’s
ER WAREN OOK VRAGEN OVER GEWELD Mensen denken bij geweld meestal aan fysiek geweld. Dit komt voor maar emotioneel geweld maken sekswerkers het meeste mee. Sekswerkers worden bijvoorbeeld onbeschoft behandeld door medewerkers van het UWV of belastingdienst
Of agenten die vragen stellen als: ‘Hoeveel klanten heb je?‘ en: ‘Vind je het lekker?’ Of dat ze transvrouwen nadrukkelijk aanspreken met ‘hij’ en ‘meneer’
Wat ook onder emotioneel geweld valt en regelmatig voorkomt zijn verliefde klanten en afgewezen klanten. Die worden lastig. Willen alles weten of volgen sekswerkers naar huis
Het ongewenst ge-out worden door haatdragende ex-vriendjes gebeurt helaas ook regelmatig
Wat bleek uit dit onderzoek is dat 79% van de sekswerkers het afgelopen jaar geen aangifte van geweld heeft gedaan! Uit angst voor: discriminatie, privacyschending, juridische consequenties en woninguitzettingen. De pakkans na het overvallen of mishandelen van een sekswerker is laag en criminelen weten dit maar al te goed!
Ik heb verschillende verhalen gehoord van sekswerkers die beroofd zijn. Een vrouw die ik interviewde is het ook overkomen. Ze dacht open te doen voor een klant maar toen zij nietsvermoedend de deur achter hem dicht wilde doen, wurmde zich nog iemand naar binnen, met een mes in zijn hand. ‘Waar is je geld!’ riepen ze. ‘Je staat al de hele dag online!’ Zij heeft hier geen aangifte van gedaan, bang dat de politie dit door zou geven aan de woningstichting en zij dakloos zou raken. Nu wacht zij de klanten buiten op, zodat ze die altijd ziet aankomen. Als ze er geen prettig gevoel bij heeft, loopt zij onopvallend door
Een andere sekswerker vertelde over een klant die voor 2 uur betaald had en, nadat hij de volle 2 uur benut had, eiste hij zijn geld terug. Zo niet, dan zou hij de politie bellen, want wat zij deed was illegaal. Laat het even tot u doordringen! Het is zover gekomen dat kwaadwillende klanten,sekswerkers bedreigen met het bellen van de politie!
Een vrouw achter het raam in Eindhoven had ruzie met een boze klant, en toen de politie arriveerde moest zij het geld teruggeven. Mijn collega-interviewers hoorden soortgelijk verhalen op de Wallen in Amsterdam. Als op de noodknop wordt gedrukt komen als eerste de beheerders en exploitanten aanhollen maar er gaat eveneens een belletje af bij de politie dus die komen ook altijd. De politie wil dat het probleem wordt opgelost en dat gaat kennelijk het makkelijkst als de sekswerker het geld teruggeeft aan de klant. De vrouw waarmee ik sprak, was in Afrika geboren met veel ontzag voor politie: ‘Als politie iets zegt, dan moet je dat doen…’ Maar ze vond het niet leuk, die klant had al gebruik gemaakt van haar lichaam, zo zei zij dat
Ik heb ook heftige verhalen gehoord van de straatwerkers zonder tippelvergunning. Sekswerkers zonder tippelvergunning mogen geen klanten afwerken op de beveiligde zone Maar buiten deze straat mogen zij ook niet werken, dan krijgen zij een serieus hoge boete. Zij moeten dan onvergund gaan tippelen om de boetes te betalen die zij kregen voor onvergund tippelen!? Het gevolg is dat zij met hun klanten naar het bos gaan, de haven, leegstaande panden, ver weg uit het zicht de politie. Ik heb hartverscheurende verhalen gehoord.
Een straatwerker was verkracht en liep met het sperma langs haar benen naar het politiebureau. Er is geen DNA opgenomen want ze was vrijwillig met die klant meegegaan, daarom is het geen verkrachting, aldus de politie-agent. Als ze de tippelbaan op rijden, wéten klanten dat er beveiliging zit en dat ze zulke dingen niet ongestraft kunnen doen!
Speciale zorgen maak ik mij over transgender-sekswerkers, migranten-sekswerkers en sekswerkers met een verslaving . Zij hebben een dubbel stigma én lopen een verhoogd risico op geweld blijkt uit ons onderzoek, en een exploitant neemt ze vaak niet aan. Omdat er overal in heel Nederland ramen door gemeenten worden opgekocht, en op de laatste overgebleven tippelzones nieuwe tippelpasjes niet verstrekt worden werken deze minst populaire sekswerkers vaak noodgedwongen en ongezien in de onvergunde prostitutie thuis of onvergund op straat buiten de beveiligde tippelbaan
Vorig jaar is een transvrouw in Arnhem vermoord tijdens haar werk toen zij klanten ontving in een woonhuis. Haar naam is Bianca
Ook vorig jaar heeft een hele lieve vriendin van mij uit Eindhoven, Jessica, ook een transvrouw, ook tijdens haar werk, afschuwelijk veel geweld meegemaakt. Wonderwel heeft zij het overleefd en heeft ze er geen lichámelijke klachten aan overgehouden…
Ik ben bang. Er ligt een wetsvoorstel om een landelijke vergunningsplicht in te voeren voor sekswerkers. Alle
sekswerkers zonder vergunning worden illegaal en riskeren een boete van, jawel, 20.000 euro
Er kunnen verschillende redenen spelen om geen vergunning aan te willen of kúnnen vragen zoals:
-niet geregistreerd willen staan vanwege het stigma,
-angst voor privacy schendingen,
-het risico op datalekken
-of niet uit een EU-land afkomstig zijn
Sekswerkers bedienen heeeel veel mannen, en de meeste klanten zijn leuke en aardige kerels, maar áf en toe
dan kan er wel eens een rotzak tussen zitten. Rotzakken zullen speciaal op zoek gaan naar sekswerkers die illegaal werken. Geef die rotzak niet die kans! Mijn vrees dat méér sekswerkers méér geweld gaan meemaken als dit wetsvoorstel erdoorheen komt
Wij, iedereen die hier en op dit symposium aanwezig is, wij allemaal, wij willen een sector waar geweld door niemand meer geduld wordt waar álle sekswerkers, met, of zonder vergunning ongeacht gender, seksuele oriëntatie, verblijfsstatus, leeftijd, levensstijl of werkvorm veilig zijn. Waar wij bondgenoten kunnen zijn
Ik heb wel een idee hoe wij dit kunnen doen! Ik ben een paar keer bij de klankbordgroep voor sekswerkers in Amsterdam geweest bij P&G292. Dit is een samenwerking met verschillende partijen zoals de gemeente, GGD en HVO-Querido, een zorgorganisatie.
Ik vind deze klankbordgroep bijzonder inspirerend. Deze wordt goed bezocht en er wordt echt naar sekswerkers geluisterd. Bijvoorbeeld dat na overleg , de ramen niet om 2 uur ’s nachts dicht zijn gegaan zoals eerst het plan was, maar om 6 uur ’s ochtends, omdat de sekswerkers dit een veiliger tijdstip vinden om naar huis te gaan. Sekswerkers oefenen daadwerkelijk invloed uit op het gemeentelijk beleid! Ik denk dat het belangrijk is om iedereen bij het sekswerkbeleid te betrekken: de sekswerkers, de GGD,
hulpverlening, gemeente, politie, maar ook bijvoorbeeld klanten, exploitanten en woningstichtingen!
Dit is het samenwerkend beleid! Luister naar ons! Wij zijn de eersten die belang hebben bij een sector zonder dwang en uitbuiting. We hebben in meer gemeentes klankbord- en participatiegroepen nodig
Dank u voor uw aandacht
HOE HET VERDER GING-toevoeging najaar 2019
In 2019 heb ik met Minke een opleiding gevolgd tot Participatief Actie Onderzoeker. Het doel van een participatief actie onderzoek is om samen, met álle betrokkenen creatieve oplossingen te vinden om samen actief tot een positieve verandering te komen. Het was voor mij een hele stap om weer naar school te gaan maar ik ben blij dat Minke mij overgehaald heeft en nu is Madelon van de 7Senses Academie toevallig de leukste en meest inspirerende lerares die ik ooit gehad heb!
We hadden de theorie inmiddels al afgerond en we wilden gaan starten met onze stage, tevens ons 1e actieonderzoek, maar gek genoeg was lang niet iedereen enthousiast… Lokale organisaties bleken geen medewerking te willen verlenen uit angst voor woedende ambtenaren en het risico gemeentelijke subsidies mis te lopen?
We hadden dus nog géén idee in welke gemeente… toen we een kort praatje op het sekswerk-congres van het CCV mochten houden over ons actie-onderzoek. In de pauze kwam Hadeline van de gemeente Tilburg ons aflopen. Hoe bijzonder dat is, dat iemand van de gemeente zélf aan sekswerkers vraagt of zij mee willen denken aan het nieuw te vormen sekswerk-beleid. Hartverwarmend! Dank je wel Hadeline
Begin dit jaar vernam ik dat de aanstaande sluiting van de tippelbaan in Arnhem ter sprake zou komen in de gemeenteraad. Ik vond dit zo heftig, na al die aangrijpende verhalen die ik had gehoord, ik wilde daar naar toe om de vrouwen van de tippelbaan een hart onder de riem te steken. Met al het excessief geweld op transgendersekswerkers, migrantensekswerkers, sekswerkers met een verslaving en op alle sekswerkers die zonder werkvergunning buiten de tippelzone op straat werken, in gedachten, is mijn vrees dat meer sekswerkers meer geweld gaan meemaken als de baan gesloten zou worden.
Ik ben naar de gemeenteraad gegaan. Hartstikke zenuwachtig maar toch heb ik gebruik gemaakt van mijn burgerspreekrecht en ik heb gepleit voor veilige werkplekken voor sekswerkers en tegen de sluiting en het uitsterfbeleid van de tippelbaan.
Korte tijd later zijn er door verschillende partijen drie moties ingediend en tot mijn verbazing is door bijna de voltallige raad ermee ingestemd dat de tippelzone open blijft, dat het uitsterfbeleid wordt teruggedraaid, dus dat alle sekswerkers een tippelvergunning kunnen krijgen en dat er nieuwe werkplekken gebouwd mogen worden. En voor de sekswerkers die een carrièreswitch willen maken, komt er meer praktische hulp zoals geld voor omscholingen en studies.
Dit was een ontroerend moment voor mij. Er is daadwerkelijk naar sekswerkers geluisterd!
Ik dacht dat het nu klaar was en alles vanzelf goed zou komen. Dat had ik verkeerd gedacht.
Ik vernam dat er één of twee tippelvergunningen zouden zijn aangevraagd maar dat sekswerkers deze niet gekregen hadden. Ik heb contact opgenomen met de het maatschappelijk werk van de huiskamer van Arnhem en met de veldwerker van Next Step en dit bleek waar. De redenen van afwijzing zijn onbekend. Het is moeilijk om contact met deze sekswerkers te onderhouden omdat zij dus niet op de tippelbaan mogen komen.
Ik hoorde bovendien dat er nog andere sekswerkers zonder vergunning buiten de tippelbaan op straat zouden werken met alle geweldrisico’s van dien!
En ik las in het onderzoek van Bureau Beke dat vorig jaar is gehouden over aard en omvang van prostitutie in Arnhem, dat er verschillende huurcontracten van sekswerkers die vanuit huis werkten, zijn ontbonden na een controle van het politie prostitutie team!
Ik heb vervolgens nog een keer ingesproken bij de gemeente Arnhem om mijn zorgen hierover te uiten. Ik denk dat het noodzakelijk is om een vinger aan de pols te houden om de communicatie tussen gemeente, hulpverleners en sekswerkers in goede banen te leiden:
Vandaag gaat het over werkplekken van sekswerkers. Ik ben blij dat ik hierover mag spreken want een veilige werkplek is belangrijk voor het welzijn van alle sekswerkers.
Er zijn 5 maart 2018 in de gemeenteraad drie verschillende moties aangenomen die veiligheid voor sekswerkers bieden:
•Veilige, gezonde en fatsoenlijke plek voor sekswerkers: De gemeente Arnhem is bereid in samenspraak met sekswerkers werkplekken te realiseren
•Next Step anders: Het zorgaanbod van Next Step aanpassen zodat er meer praktische hulp kan worden geboden aan sekswerkers die ander werk willen •Veiligheid voor vrouwen die tippelen: Onvergund tippelende sekswerkers krijgen een werkvergunning voor de zorgzone zodat ze kunnen werken in het zicht van politie, hulpverlening en bewaking
Het was hartverwarmend dat onlangs bijna de voltallige raad haar steun uitspraak voor deze drie hoopvolle moties. Maar er lijkt niets veranderd:
•Er zijn geen sekswerkers uit Arnhem betrokken geweest bij de realisatie van veilige werkplekken
•Er is bij mijn weten geen onderzoek gedaan naar wat sekswerkers nodig hebben als zij van werk willen veranderen
•Uit recente mailcontacten met Next Step en Zorgzone blijkt dat er nog steeds vrouwen zijn die zonder werkvergunning (pasje) buiten de zorgzone werken Niet van alle vrouwen is bekend of zij een werkvergunning willen aanvragen.
Er kunnen verschillende redenen spelen om geen vergunning aan te (willen) vragen zoals onbekendheid met de procedure, niet bij de gemeente geregistreerd willen staan vanwege het stigma en privacy risico of niet uit een EU-land afkomstig zijn. Ook zijn er twee sekswerkers die wel een pasje hebben aangevraagd, maar deze niet hebben gekregen. Het contact met sekswerkers die illegaal buiten de Zorgzone op straat werken, verloopt moeizaam. Er zijn dus nog steeds sekswerkers die illegaal tippelen met alle veiligheid- en zorgrisico’s van dien!
Ik wil tevens mijn zorgen uitspreken over de zelfstandige sekswerkers (zzp’ers) die, om verschillende redenen, niet voor een exploitant willen werken en thuis of vanuit huis ontvangen. De politiemedewerkers van het prostitutieteam controleren sekswerkers die online adverteren, onder meer met de motivatie om mensenhandel op te sporen. Zoals te lezen in Prostitutie in beeld gebracht, leidt dit echter niet tot meer veiligheid voor sekswerkers, maar vooral tot huisuitzettingen omdat deze gegevens worden door gekoppeld aan de woningbouwvereniging, die prostitutieactiviteiten vanuit de woning verbiedt.
Effect is dat sekswerkers geen aangifte meer doen als zij of een collega te maken krijgen met mensenhandel, chantage, bedreiging of geweld. Daarmee wordt het paard achter de wagen gespannen. Een van de bevindingen van het landelijk onderzoek Sekswerk en geweld is bijvoorbeeld dat 79% van de sekswerkers het afgelopen jaar geen aangifte van geweld heeft gedaan uit angst voor discriminatie, privacy schending, juridische consequenties en woninguitzetting. Ik vind dat schokkend.
De oplossingen:
•Betrek sekswerkers bij de vorming van het gemeentelijk beleid. Luister naar sekswerkers. Hun kennis, ervaring en expertise is van onschatbare waarde. Een klankbordgroep voor sekswerker is de oplossing (Een subsidieaanvraag hiervoor is in de maak)
• Schaf het pasjessysteem af en laat alle vrouwen, mannen en transpersonen op deze baan werken zodat ze steun aan elkaar kunnen vinden en bovendien in het zicht van bewaking, hulpverlening en politie. Dat doet ook recht aan de oorspronkelijke functie van de tippelzone: een laagdrempelige plek waar ook sekswerkers terecht kunnen voor steun en een veilige werkplek die dat elders om wat voor reden dan ook niet kunnen of willen.
• Ik ben van mening dat iedereen, ook sekswerkers, veilig aangifte moet kunnen doen van dwang en geweld zonder angst voor negatieve gevolgen. Dat is in het belang van de maatschappij en van betrokkene. Ik beveel dan ook aan om gegevens niet meer door te koppelen aan woningbouwverenigingen en huiseigenaren. Ter vergelijking: een thuiskapper wordt na een bestuurlijke controle ook zijn huis niet uit gezet.
Ik vraag u om de rechten van sekswerkers te steunen. Sekswerk is een legaal beroep. Heb respect voor deze mensen dat zij zelfstandig in hun onderhoud voorzien. Jaag werkende vrouwen, mannen en transpersonen niet het illegale en onzichtbare circuit in met alle risico’s van dien.
En als u écht hulp wil bieden, het risico op geweld wil verminderen en de levenskwaliteit wil verbeteren van een groep sekswerkers, zorg dat álle sekswerkers ongeacht gender, seksuele oriëntatie, levensstijl, verblijfsstatus of werkvorm in alle veiligheid hun werk kunnen doen!
Strafbaarstelling van het uit winstbejag behulpzaam zijn bij illegale prostitutie (pooierverbod)
Artikel 206a Hij die een ander uit winstbejag behulpzaam is bij het zich beschikbaar stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met een derde tegen betaling terwijl hij weet of ernstige reden heeft om te vermoeden dat die beschikbaarstelling wederrechtelijk is wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie.
Geachte heer Grapperhaus,
Dat er over een ‘pooierverbod’ wordt gesproken vind ik uiterst kwalijk. In de strafbaarstelling van het uit winstbejag behulpzaam zijn bij illegale prostitutie staat helemaal niets in over pooiers maar juist over mensen die zorg dragen voor de veiligheid van sekswerkers.
Mensen misleiden, frauderen, afpersen, bedreigen, mishandelen of op wat voor manier dwingen om hun inkomsten af te staan is allemaal al strafbaar, dit noemt men ook wel mensenhandel en sekswerkers zijn natuurlijk ook gewoon mensen. Joh!
In de memorie van toelichting lees ik: Prostituees die in de niet vergunde branche werkzaam zijn worden vaak op enige wijze gefaciliteerd bij de uitoefening van hun activiteiten door personen die hier financieel voordeel uit halen. Uit onderzoek blijkt dat de volgende spelers kunnen worden onderscheiden bij informele prostitutie: eigenaren van panden, kamerverhuurders(exploitanten), horeca-exploitanten, personen die optreden als beschermer/geldbewaarder, bodyguards, snorders, loopjongens en boekhouders.
Ook in de memorie:
Onder de reikwijdte van deze nieuwe strafbaarstelling in artikel 206a Sr vallen activiteiten als het beschikbaar stellen of faciliteren van websites of andere media voor advertenties voor niet vergunde prostitutie, kamerverhuur voor onvergunde prostitutie, het verrichten van vervoersdiensten en het verrichten van bodyguardwerkzaamheden. Dergelijke activiteiten dragen eraan bij dat de illegale prostitutiebranche in stand blijft. Er is uitsluitend sprake van strafbaarheid als de gedragingen de kern van de illegale prostitutie raken. Activiteiten van hulpverleners zoals artsen, welzijnswerkers en geestelijk verzorgers vallen niet onder de reikwijdte van de strafbaarstelling, omdat zij niet uit winstbejag behulpzaam zijn bij de illegale prostitutie.
Heel normale zakelijke partners als boekhouders, websitebeheerders, huisbazen, beveiligers, schoonmakers en bankemployees van sekswerkers zijn volgens deze wet pooiers en dus strafbaar:
–>Om belastingaangiften te doen zullen sekswerkers louche figuren moeten aanwenden omdat een erkend boekhouder geen 4 jaar gevangenisstraf zal riskeren
–>Sekswerkers zullen niet meer zelfstandig klanten kunnen werven op websites maar hierbij afhankelijk worden van derden. Ook kunnen klanten niet meer gecheckt worden op deze websites
–>Sekswerkers zullen geen aangiften doen van geweld, uit angst hun woningen uitgezet te worden. Criminelen weten dit maar al te goed. Hoe lager de pakkans, hoe groter de criminaliteit
–>Hulp aan sekswerkers in nood zal moeilijker worden, als alle zakelijke contacten van sekswerkers strafbaar worden. Onvergunde zelfstandige sekswerkers zullen er helemaal alleen voor staan. Dit is een gat in de markt voor pooiers en mensenhandelaren
Ik stoor mij tevens aan de term ‘illegale prostitutie’. Dit is nogal een breed begrip.
In 1811 heeft Napoleon prostituees gelegaliseerd en waren bordelen illegaal. Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 is het precies andersom: nu zijn de bordelen legaal en álle prostituees die niet in bordelen werken, zijn illegaal.
Meer dan de helft van alle vergunde werkplekken zijn sinds 2000 gesloten terwijl het aantal sekswerkers gelijk blijft. Dit veroorzaakt een onwenselijke machtsverschuiving van sekswerker naar exploitant. Als een exploitant ongewenst gedrag vertoont, zijn er niet veel bordelen meer over waar een sekswerker nog kan werken: sekswerkers lopen een enorm risico om ‘niet in het team te passen’ als zij in opstand komen tegen misbruik. Mochten zij besluiten om naar de politie te gaan (bij gebrek aan een Arbo-dienst) is er een behoorlijke kans dat het bedrijf zijn vergunning kwijtraakt en dus ook nog al haar collega’s werkeloos kunnen raken.
Sekswerkers worden de laatste 20 jaar steeds meer de illegaliteit in geschopt en als gevolg hiervan krijgen zij te maken met boetes, dwangbevelen en huisuitzettingen.
Ook ik ben zo’n illegale prostituee. Er is geen exploitant die bepaalt wanneer ik moet komen werken of wat de klanten betalen. Er zit geen druk achter omdat er niemand is die kamergeld opstrijkt als ik een klant heb afgewerkt. Ik kies mijn eigen klanten, werktijden en prijzen. Ik sta ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en ik betaal mijn belastingen net als iedere ander brave burger maar ik heb geen vergunning dus ik werk illegaal.
Ik heb geen vergunning aangevraagd omdat ik dan met mijn adres op de gemeentelijke website kom te staan tussen de bouw- kap- en horecavergunningen en vanwege het stigma op sekswerk, wil ik dat niet.
Overigens is een vergunning helemaal niet noodzakelijk om gecontroleerd te kunnen worden door het Prostitutie Controle Team. Ik heb meerdere controles meegemaakt tijdens mijn werk als escort van agenten die zich voordeden als klant die naar het telefoonnummer op mijn advertentie belden. Bovendien als een sekswerker wil adverteren op sites als Kinky en Redlights moet hij/zij een kopie van het paspoort meesturen, dus zo ingewikkeld als de politie deze controles maakt, hoeft het niet eens te zijn.
Een hoer is het laagste van het laagste. Hoeren krijgen geen respect maar verdienen minachting en vernedering en zijn daarom vaak het doel van ‘gerechtvaardigd’ geweld. Het vergroten van stigma van sekswerkers maakt dat geweld tegen sekswerkers acceptabel wordt gevonden en zorgt ervoor dat het geweld toeneemt. Een aparte pooierwet voor sekswerkers terwijl pooieren en mensenhandel uiteraard al verboden zijn draagt bij aan dit stigma. Het wordt er voor sekswerkers niet veiliger op, alleen maar gevaarlijker.
Ik vraag u om de rechten van sekswerkers te steunen. Sekswerk is een legaal beroep. Heb respect voor sekswerkers dat zij zelfstandig in hun onderhoud voorzien. Jaag werkende mensen niet het illegale en onzichtbare circuit in met alle risico’s van dien.
En als u écht hulp wil bieden, de levensomstandigheden van sekswerkers verbeteren en het risico op geweld wil verminderen, creëer dan geen apart illegaal circuit en schaf het vergunningstelsel voor zelfstandige sekswerkers af zodat ook wij een beroep kunnen doen op politie en hulpverlening bij uitbuiting en geweld.
Met vriendelijke groet,
Wild Thing
Ook een lieve boekhouder heeft gereageerd op de anti-prostitutiewet. De overheid noemt het zelf een pooierverbod maar dat vind ik een misleidende term aangezien het niet over pooiers gaat maar over bv boekhouders: https://www.internetconsultatie.nl/…/43e99017-d908-4a70-87b…
Sekswerkers die gisteren noodgedwongen buiten de baan tippelden en hun klanten meenamen naar bos, haven, leegstaande panden opgejaagd door politie mogen VANDAAG werken op de beveiligde baan beschermd door bewaking en in het zicht van hulpverlening!
Hoe bijzonder het is. In deze tijden waarop alleen maar op hoeren wordt gejaagd en werkplekken gesloten dat de hele Arnhemse gemeenteraad zulke tegendraadse beslissingen maakt.
Shout out naar Daniël Becker (ChristenUnie Arnhem). Levensovertuigingen kunnen niet verder uit elkaar liggen dan de onze. Toch zijn we respectvol met elkaar in gesprek gegaan. Meneer Becker had al gezegd dat CU tegen de motie Veilig Tippelen zou stemmen en toen stemden ze toch ineens vóór! Hartverwarmend
Er kwam een man bij mij thuis en die bouwde met hele grote microfoons, allerlei technische apparaten en overdreven veel snoeren een radio studiootje in mijn woonkamer en er werd verbinding gemaakt met Nieuws en Co.
En toen was ik ineens voor het eerst in mijn leven live op de radio! (terug te luisteren in het blokje van 17.00 tot 18.00 vanaf de 22e minuut)
Ik vond het best spannend en en af en toe klink ik wat stuntelig maar ik heb wel alles gezegd wat ik wilde zeggen.
Maandag 8 januari 2018 in de Raadszaal tijdens de vergadering van de gemeenteraad in Arnhem heb ik gebruik gemaakt van mijn burgerspreekrecht. Hieronder de inspreektekst die ik heb gesproken tijdens de raadsvergadering voor een publiek met allemaal hele nette mensen:
Vandaag gaat het over de mogelijke sluiting van de tippelzone. Ik ben blij dat ik hierover iets mag zeggen want de tippelbaan is een belangrijke en veilige werkplek voor sekswerkers.
Er zijn sinds de opheffing van het bordeelverbod 300 ramen in Arnhem gesloten. Hoeveel bordelen er precies zijn gesloten is moeilijk te achterhalen maar er zijn er nu nog 6 over, waaronder een seksshop, een SM-studio en een sauna. Er zijn nu maar drie legale plekken waar vrouwen mogen werken: twee privéhuizen en één escortbureau.
Volgens het WODC waren er in 2000 in Nederland 1542 vergunde werkplekken. In 2014 zijn er nog maar 833. Vandaag de dag zullen er nog minder vergunde werkplekken zijn, want de sluitingen gaan maar door en daar vormt de gemeente Arnhem geen uitzondering in. Tegelijkertijd met de daling van de vergunde bedrijven, neemt de onvergunde tak, thuisontvangst en zelfstandig escort, toe. (Bron: Prostitutie in Nederlandse gemeenten)
De aanname dat prostitutie verdwijnt als men alles sluit, is een onjuiste.
Meer dan de helft van alle veilige werkplekken is gesloten terwijl het aantal sekswerkers gelijk blijft. Dit veroorzaakt een onwenselijke machtsverschuiving van sekswerker naar exploitant. Als een exploitant ongewenst gedrag vertoont, zijn er niet veel bordelen meer over waar een sekswerker nog kan werken: sekswerkers lopen een enorm risico om ‘niet in het team te passen’ als zij in opstand komen tegen misbruik. Mochten zij besluiten om naar de politie te gaan (bij gebrek aan een Arbo-dienst) is er een behoorlijke kans dat het bedrijf zijn vergunning kwijtraakt en dus ook nog al haar collega’s werkeloos kunnen raken.
Nu wil men ook al de tippelbaan gaan sluiten en de verslaafde sekswerkers tegen hun wil in een uitstapproject zetten. In het onderzoeksrapport dat vanavond besproken wordt, staat dat sekswerkers in een uitstapproject niet stoppen met werken. Daalder (2015) en Van Wijk (2010) constateren dat projecten en initiatieven om verslaafde sekswerkers van hun verslaving af te helpen vaak niet succesvol zijn. (Bron: Prostitutie in beeld gebracht).
Alle goede bedoelingen ten spijt, maar iemand die niet geholpen wil worden, kán je niet helpen. Ik betwijfel dat als de zone sluit de verslaafde vrouwen dan wel ineens gaan afkicken. Het hulpaanbod bestaat immers al langer en deze vrouwen zijn hier ook bekend mee. Ik denk dat ze verslaafd blijven en op een andere manier gaan werken: onzichtbaar, onveiliger, gevaarlijker.
In het rapport Prostitutie in beeld gebracht zijn geen concrete cijfers over de werkzaamheid van Next Step te vinden omdat er maar één interview heeft plaatsgevonden met een sekswerker die in het traject heeft gezeten. De andere 11 sekswerkers waren niet bereikbaar of wilden niet deelnemen aan het onderzoek.
Ikzelf heb ook gedwongen in een uitstapproject gezeten en bij mij heeft het ook niet veel geholpen want na 3 jaar jampotjes beplakken met behoud van uitkering, ben ik uit het uitstapproject gestapt en weer begonnen met sekswerk. Ik had geen enkel toekomstperspectief.
Ik heb voor het onderzoek over stigma en geweld tegen sekswerkers in opdracht van het ministerie van Veiligheid en Justitie uitgevoerd door Soa Aids Nederland veel sekswerkers in heel Nederland geïnterviewd en ook een aantal vrouwen op de tippelzone in Nijmegen. Er werken meer vrouwen op de baan zónder werkvergunning (pasje) dan met werkvergunning. Op de baan mogen vrouwen zonder werkvergunning geen klantjes oppikken en in de beveiligde loods mogen zij geen klantjes afwerken. Maar buiten de baan mag dit ook niet.
Deze vrouwen gaan met hun klanten naar het bos, de haven en leegstaande panden, uit het zicht van de politie. Er zijn daar klanten die daar misbruik van maken, ik heb echt heel heftige verhalen gehoord.
Dit wordt bevestigd in het onderzoek Prostitutie in beeld gebracht: “De sekswerkers hebben vooral goede ervaringen op de tippelzone. Buiten de zone wordt af en toe ook getippeld en dat blijkt veel onveiliger te zijn door het gebrek aan toezicht. Verschillende sekswerkers verwijzen naar incidenten –geweld, verkrachting – die plaats zouden hebben gevonden, omdat er illegaal buiten de Zorgzone werd getippeld. Het illegaal tippelen wordt volgens de sekswerkers alleen gedaan door sekswerkers die geen vergunning voor de Zorgzone hebben. Het wordt, volgens de sekswerkers en een professional, in de hand gewerkt doordat er een beperkt aantal vergunningen wordt afgegeven. (…) Meerdere sekswerkers die een traject zijn ingegaan bij Next Step vallen terug in de prostitutie. Zij hebben geen vergunning meer voor de Zorgzone en werken illegaal rondom de zone om toch nog wat bij te verdienen. “
Dan wil ik toch even opmerken dat sekswerkers heel veel mannen bedienen en de meeste klanten zijn leuke en aardige kerels maar het is een wetmatigheid dat er af en toe een schoft tussen zit. Geef die klootzak niet die kans. Klootzakken zoeken alleen slachtoffers op als ze weten (of sterk in geloven) dat ze ermee weg kunnen komen.
Een hardnekkig misverstand is dat er alleen verslaafde vrouwen op een tippelzone werken. Dit beeld klopt niet. Er werken bijvoorbeeld ook transvrouwen of huisvrouwen die even snel een klantje pakken voor wat extra boodschappengeld.
Speciale zorgen maak ik mij over de transvrouwen. Zij lopen extra risico op geweld en een exploitant neemt ze niet aan. De resultaten van het onderzoek naar stigma en geweld tegen sekswerkers worden in maart bekend gemaakt maar ik kan u wel alvast vertellen dat transvrouwen en mannelijke sekswerkers tijdens hun werk afgelopen jaar significant meer geweld hebben meegemaakt dan cisvrouwen.
Afgelopen jaar (2017) nog is een transvrouw in Arnhem vermoord tijdens haar werk in een woonhuis. Ook een vriendin uit Eindhoven, een transvrouw, is afgelopen jaar tijdens haar werk gruwelijk mishandeld. Het is een wonder dat zij het overleefd heeft. Met het excessief geweld op deze transvrouwen in gedachten, is mijn grote zorg dat sluiting ertoe leidt dat speciaal transvrouwen vaker geweld gaan meemaken.
Als de gemeente de tippelzone sluit zullen meer vrouwen illegaal tippelen of vanuit huis gaan werken, in de onvergunde sector. Dit maakt het leven van sekswerkers alleen maar moeilijker. Zelfstandige belastingbetalende (!) sekswerkers worden illegaal genoemd en krijgen te maken met boetes, dwangbevelen en huisuitzettingen.
Sekswerkers doen geen aangifte van geweld, uit angst hun woning uitgezet te worden. De woningbouwvereniging wordt geïnformeerd over het plaatsvinden van thuisprostitutie. Dit heeft meermaals geleid tot het opzeggen van het huurcontract. (Bron: Prostitutie in beeld gebracht).
Criminelen weten dit maar al te goed. Hoe lager de pakkans, hoe hoger de criminaliteit.
‘Een hoer is het laagste van het laagste’ Hoeren krijgen geen respect maar verdienen minachting en vernedering en zijn daarom vaak het doel van ‘gerechtvaardigd’ geweld. Het vergroten van stigma van sekswerkers maakt dat geweld tegen sekswerkers acceptabel wordt gevonden en zorgt ervoor dat het geweld toeneemt. Het sluiten van veilige werkplekken en het willen redden van sekswerkers draagt bij aan dit stigma.
Door het enorme stigma dat op sekswerk heerst, leven veel sekswerkers met een geheim en daardoor kunnen zij zich eenzaam voelen. Een verslaafde sekswerker heeft zelfs een dubbel stigma.
Maar de andere kant van het verhaal is dat de saamhorigheid onderling erg groot is. Met collega’s delen sekswerkers lief en leed. De baan is méér dan een veilige werkplek maar heeft ook een belangrijke sociale functie.
Sekswerkers hebben geen behoefte aan gedwongen uitstapprojecten, maar aan goede en veilige werkplekken. Ik vraag u om de rechten van sekswerkers te steunen. Sekswerk is een legaal beroep. Heb respect voor deze vrouwen dat zij zelfstandig in hun onderhoud voorzien, verslaafd of niet. Jaag werkende vrouwen niet het illegale en onzichtbare circuit in met alle risico’s van dien. Zorg voor goede en veilige werkplekken en houd de tippelzone open.
En als u écht hulp wil bieden, het risico op geweld wil verminderen en de levenskwaliteit wil verbeteren van een groep sekswerkers, versoepel het vergunningbeleid en laat meer vrouwen, mannen en transvrouwen op deze baan werken zodat ze steun aan elkaar kunnen vinden en bovendien in het zicht van hulpverlening en politie!
Bij binnenkomst in de lobby stond het voltallige personeel
bij elkaar geklit te fluisteren. Toch wisselde ik in de lift zoals gebruikelijk mijn onopvallende zwarte schoenen in voor high heels uit mijn handtas en ik tippelde naar de afgesproken hotelkamer. De deur ging open en toen stonden er vijf mensen voor mijn neus. Iedereen had zijn kleren aan en ze keken er erg plechtig bij
Ik wist dat ik heus nog wel een keer een prostitutie controle krijgen, en ik had al helemaal bedacht wat ik deze keer zou zeggen maar toen ik ineens in een volle hotelkamer stond ging het toch heel anders dan mijn plan.
Grote Smurf dreigde mij met hoge boetes voor iedere dag dat mijn advertentie nog online stond en dit zou volgens hem zijn om mensenhandel tegen te gaan. Maar wat heb ik dan met mensenhandel te maken? Ik sta ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, ik heb een btw-nummer en ik betaal netjes mijn belastingen net als iedere andere brave burger. Dit is nog altijd een legaal beroep, maak ons niet illegaal.
Sekswerk is een baan. Misschien geen gewone baan maar het is wel mijn baan, mijn inkomen, dagbesteding, mijn zelfstandigheid, mijn vrijheid. Ik stop niet.
Als je een prostitutie controle krijgt dit zijn belangrijke vragen die je moet stellen: Meer info in de folderKen je recht!
Bent u allemaal van de politie of zijn er ook andere toezichthouders bij?
Zo ja, van welke instantie(s) bent u toezichthouder? Andere handhavers kunnen bijvoorbeeld van de sociale dienst zijn, de woningbouw (overtreding huisvestingsverordening) of de belastingdienst. •Wat is uw naam en kunt u zich legitimeren? Zij zijn verplicht zich te legitimeren en te vertellen wat hun functie is.
Waarom bent u hier: wat komt u doen en wat is de aanleiding? Zij moeten jou uitleggen wat de reden en het doel van het huisbezoek is. Aanleiding kan bijvoorbeeld een advertentie op Kinky zijn. Ze mogen alleen vragen stellen die te maken hebben met het doel waarvoor ze komen, bijvoorbeeld om te bepalen of je thuis werkt en/of je een vergunning nodig hebt.
Bent u hier vanwege een bestuursrechtelijke controle of voor een strafrechtelijk onderzoek? Als ze als reden geven dat het om het opsporen van mensenhandel gaat, dan valt dat onder het strafrecht. Vraag dan of je verdachte bent: zo ja, dan mogen ze alleen binnen met een huiszoekingsbevel en hoef je hun vragen niet te beantwoorden. Ben je geen verdachte, maar denken ze bijvoorbeeld dat je slachtoffer bent, dan hoef je ze ook niet binnen te laten. Er is geen regel in het strafrecht die (mogelijke) slachtoffers verplicht de politie binnen te laten (behalve wanneer ze een huiszoekingsbevel hebben) of antwoord op vragen te geven. Zeg dat je hun bezorgdheid waardeert en biedt eventueel aan om op een ander moment een afspraak te maken voor een gesprek op het politiebureau of een andere plaats van jouw voorkeur: “Als u met mij wilt praten prima, dan maak ik graag een afspraak op een ander moment”.
