Begin dit jaar vernam ik dat de aanstaande sluiting van de tippelbaan in Arnhem ter sprake zou komen in de gemeenteraad. Ik vond dit zo heftig, na al die aangrijpende verhalen die ik had gehoord, ik wilde daar naar toe om de vrouwen van de tippelbaan een hart onder de riem te steken. Met al het excessief geweld op transgendersekswerkers, migrantensekswerkers, sekswerkers met een verslaving en op alle sekswerkers die zonder werkvergunning buiten de tippelzone op straat werken, in gedachten, is mijn vrees dat meer sekswerkers meer geweld gaan meemaken als de baan gesloten zou worden.
Ik ben naar de gemeenteraad gegaan. Hartstikke zenuwachtig maar toch heb ik gebruik gemaakt van mijn burgerspreekrecht en ik heb gepleit voor veilige werkplekken voor sekswerkers en tegen de sluiting en het uitsterfbeleid van de tippelbaan.
Korte tijd later zijn er door verschillende partijen drie moties ingediend en tot mijn verbazing is door bijna de voltallige raad ermee ingestemd dat de tippelzone open blijft, dat het uitsterfbeleid wordt teruggedraaid, dus dat alle sekswerkers een tippelvergunning kunnen krijgen en dat er nieuwe werkplekken gebouwd mogen worden. En voor de sekswerkers die een carrièreswitch willen maken, komt er meer praktische hulp zoals geld voor omscholingen en studies.
Dit was een ontroerend moment voor mij. Er is daadwerkelijk naar sekswerkers geluisterd!
Ik dacht dat het nu klaar was en alles vanzelf goed zou komen. Dat had ik verkeerd gedacht.
Ik vernam dat er één of twee tippelvergunningen zouden zijn aangevraagd maar dat sekswerkers deze niet gekregen hadden. Ik heb contact opgenomen met de het maatschappelijk werk van de huiskamer van Arnhem en met de veldwerker van Next Step en dit bleek waar. De redenen van afwijzing zijn onbekend. Het is moeilijk om contact met deze sekswerkers te onderhouden omdat zij dus niet op de tippelbaan mogen komen.
Ik hoorde bovendien dat er nog andere sekswerkers zonder vergunning buiten de tippelbaan op straat zouden werken met alle geweldrisico’s van dien!
En ik las in het onderzoek van Bureau Beke dat vorig jaar is gehouden over aard en omvang van prostitutie in Arnhem, dat er verschillende huurcontracten van sekswerkers die vanuit huis werkten, zijn ontbonden na een controle van het politie prostitutie team!
Ik heb vervolgens nog een keer ingesproken bij de gemeente Arnhem om mijn zorgen hierover te uiten. Ik denk dat het noodzakelijk is om een vinger aan de pols te houden om de communicatie tussen gemeente, hulpverleners en sekswerkers in goede banen te leiden:
Vandaag gaat het over werkplekken van sekswerkers. Ik ben blij dat ik hierover mag spreken want een veilige werkplek is belangrijk voor het welzijn van alle sekswerkers.
Er zijn 5 maart 2018 in de gemeenteraad drie verschillende moties aangenomen die veiligheid voor sekswerkers bieden:
•Veilige, gezonde en fatsoenlijke plek voor sekswerkers: De gemeente Arnhem is bereid in samenspraak met sekswerkers werkplekken te realiseren
•Next Step anders: Het zorgaanbod van Next Step aanpassen zodat er meer praktische hulp kan worden geboden aan sekswerkers die ander werk willen
•Veiligheid voor vrouwen die tippelen: Onvergund tippelende sekswerkers krijgen een werkvergunning voor de zorgzone zodat ze kunnen werken in het zicht van politie, hulpverlening en bewaking
Het was hartverwarmend dat onlangs bijna de voltallige raad haar steun uitspraak voor deze drie hoopvolle moties. Maar er lijkt niets veranderd:
•Er zijn geen sekswerkers uit Arnhem betrokken geweest bij de realisatie van veilige werkplekken
•Er is bij mijn weten geen onderzoek gedaan naar wat sekswerkers nodig hebben als zij van werk willen veranderen
•Uit recente mailcontacten met Next Step en Zorgzone blijkt dat er nog steeds vrouwen zijn die zonder werkvergunning (pasje) buiten de zorgzone werken Niet van alle vrouwen is bekend of zij een werkvergunning willen aanvragen.
Er kunnen verschillende redenen spelen om geen vergunning aan te (willen) vragen zoals onbekendheid met de procedure, niet bij de gemeente geregistreerd willen staan vanwege het stigma en privacy risico of niet uit een EU-land afkomstig zijn. Ook zijn er twee sekswerkers die wel een pasje hebben aangevraagd, maar deze niet hebben gekregen. Het contact met sekswerkers die illegaal buiten de Zorgzone op straat werken, verloopt moeizaam. Er zijn dus nog steeds sekswerkers die illegaal tippelen met alle veiligheid- en zorgrisico’s van dien!
Ik wil tevens mijn zorgen uitspreken over de zelfstandige sekswerkers (zzp’ers) die, om verschillende redenen, niet voor een exploitant willen werken en thuis of vanuit huis ontvangen. De politiemedewerkers van het prostitutieteam controleren sekswerkers die online adverteren, onder meer met de motivatie om mensenhandel op te sporen. Zoals te lezen in Prostitutie in beeld gebracht, leidt dit echter niet tot meer veiligheid voor sekswerkers, maar vooral tot huisuitzettingen omdat deze gegevens worden door gekoppeld aan de woningbouwvereniging, die prostitutieactiviteiten vanuit de woning verbiedt.
Effect is dat sekswerkers geen aangifte meer doen als zij of een collega te maken krijgen met mensenhandel, chantage, bedreiging of geweld. Daarmee wordt het paard achter de wagen gespannen. Een van de bevindingen van het landelijk onderzoek Sekswerk en geweld is bijvoorbeeld dat 79% van de sekswerkers het afgelopen jaar geen aangifte van geweld heeft gedaan uit angst voor discriminatie, privacy schending, juridische consequenties en woninguitzetting. Ik vind dat schokkend.
De oplossingen:
•Betrek sekswerkers bij de vorming van het gemeentelijk beleid. Luister naar sekswerkers. Hun kennis, ervaring en expertise is van onschatbare waarde. Een klankbordgroep voor sekswerker is de oplossing (Een subsidieaanvraag hiervoor is in de maak)
• Schaf het pasjessysteem af en laat alle vrouwen, mannen en transpersonen op deze baan werken zodat ze steun aan elkaar kunnen vinden en bovendien in het zicht van bewaking, hulpverlening en politie. Dat doet ook recht aan de oorspronkelijke functie van de tippelzone: een laagdrempelige plek waar ook sekswerkers terecht kunnen voor steun en een veilige werkplek die dat elders om wat voor reden dan ook niet kunnen of willen.
• Ik ben van mening dat iedereen, ook sekswerkers, veilig aangifte moet kunnen doen van dwang en geweld zonder angst voor negatieve gevolgen. Dat is in het belang van de maatschappij en van betrokkene. Ik beveel dan ook aan om gegevens niet meer door te koppelen aan woningbouwverenigingen en huiseigenaren. Ter vergelijking: een thuiskapper wordt na een bestuurlijke controle ook zijn huis niet uit gezet.
Ik vraag u om de rechten van sekswerkers te steunen. Sekswerk is een legaal beroep. Heb respect voor deze mensen dat zij zelfstandig in hun onderhoud voorzien. Jaag werkende vrouwen, mannen en transpersonen niet het illegale en onzichtbare circuit in met alle risico’s van dien.
En als u écht hulp wil bieden, het risico op geweld wil verminderen en de levenskwaliteit wil verbeteren van een groep sekswerkers, zorg dat álle sekswerkers ongeacht gender, seksuele oriëntatie, levensstijl, verblijfsstatus of werkvorm in alle veiligheid hun werk kunnen doen!
