DE handleiding vóór journalisten en sekswerkers dóór journalisten en sekswerkers
Download gratis De Reimagining Sex Work Mediagids hier
Wij maken ons grote zorgen over het toegenomen geweld en de negatieve beeldvorming met betrekking tot sekswerkers sinds de coronacrisis. De geschiedenis leert dat tijdens virusuitbraken prostituees vaak als zondebok werden aangewezen, en ook nu worden sekswerkers gezien als verspreiders van ziektes: sekswerkers worden door de overheid niet gerekend tot de andere contactberoepen waar bijvoorbeeld kappers, masseurs en acupuncturisten wel onder vallen. Voor sekswerk is een uitzondering gemaakt en het gevolg is dat sekswerkers niet aan het werk mochten waar andere contactberoepen dat wel mochten. Ondanks dat sekswerkers belasting betalen en bijdragen aan de maatschappij, worden sekswerkers niet als gelijkwaardige burgers gezien van diezelfde maatschappij: sekswerkers kunnen als enige beroepsgroep, geen enkele aanspraak maken op overheidssteun, of op de noodsteun voor zpp-ers, noch op de noodsteun voor werknemers.
Journalisten nemen het taalgebruik en frame over van moralistische politici die anti-seks(werk) zijn en er wordt onbewust en soms ook bewust minderwaardig over sekswerkers geschreven. Wij merken dat journalisten niet goed geïnformeerd zijn en zich nog te veel door vooroordelen laten leiden. Wij willen een gids ontwikkelen, een handreiking om journalisten aan te sporen om gelijkwaardig en inclusief te schrijven over sekswerk.
Daarbij zien we bij veel krantenartikelen waar geschreven wordt over sekswerk, steeds dezelfde foto’s terug. Door gesprekken met journalisten ontdekten wij dat hier een basale reden voor is; er is amper bruikbaar beeldmateriaal beschikbaar! Het nieuws op internet wordt vaak voor niks weggegeven, online-redacties zoeken naar gratis foto’s in beeldbanken; en op de meest geraadpleegde beeldbanken staan simpelweg niet genoeg foto’s die aan alle kwaliteitseisen van een journalistiek medium voldoen. Wij willen beeldredacteuren een grotere keuzemogelijkheid bieden, door een beeldbank die een betere afspiegeling van onze maatschappij is.
Om stigmatisering, discriminatie en geweld tegen sekswerkers te stoppen, is het beïnvloeden van beeldvorming cruciaal. Mediamakers zijn belangrijke bondgenoten in de bewustwording en erkenning van seksuele vrijheid!
De samenleving is divers. Een toenemende zichtbaarheid van genderdiversiteit en seksuele vrijheid zou tot meer begrip kunnen leiden en tot normalisering van wat eerder als vreemd of bedreigend gezien werd, waardoor de acceptatie in de samenleving toeneemt zodat mensen, in al hun verscheidenheid, zodanig geaccepteerd worden dat zij zich daadwerkelijk vrij voelen om openlijk te zijn wie zij zijn
Reimagining Sex Work is een feministisch activistisch collectief bestaand uit sekswerkers, fotografen, onderzoekers en wetenschappers. Wij hebben ons als doel gesteld om acceptatie van seksuele vrijheid en diversiteit tot stand te brengen door een genuanceerd beeld neer te zetten van mensen werkzaam in de seksindustrie. Wij richten ons op verschillende doelgroepen en verschillende aspecten van beeldvorming.
Reimagining Sex Work wil de representatie van sekswerkers in de media verbeteren. Wij ontwerpen richtlijnen, trainingen en beeldmateriaal waarin sekswerkers zichzelf herkennen en waar journalisten graag mee werken, om zo het leven van Nederlandse sekswerkers een stukje veiliger te maken. Reimagining Sex Work wil door de sekswerkergemeenschap ingegeven beeldvorming creëren waarin sekswerkers zich daadwerkelijk gerepresenteerd zien. Daarbij moet er bij journalisten en andere mediamakers de bereidheid worden gecreëerd om deze beelden te implementeren op hun redacties en werk. Door middel van workshops en denktanks brengen we de kennis en kunde van de sekswerkergemeenschap, kunst- en rechtenstudenten, academici en journalisten samen om zo tot educatieve tools en beeldmateriaal te komen, die makkelijk voor de uiteindelijke gebruiker toegankelijk zal zijn
Speech tijdens de opening van de tentoonstelling van de nieuwe persfoto’s en de presentatie van De Reimagining Sex Work Mediagids
Donderdag 29 september 2022, Utrecht
Goeiemiddag allemaal!
Mijn naam is Mischa en zoals jullie kunnen horen kom ik uit het Zuiden. Dit verhaal komt met een zachte g. Ik zal jullie vertellen over het ontstaan van Reimagining Sex Work maar ik wil eerst heel graag alle betrokken bedanken
Sekswerkcollectieven met goeie ideeën en weinig geld, het loont om fondsen aan te schrijven zoals het VSBfonds: iedereen doet mee bij VSB, zelfs sekswerkers!
En ook de SWAD heeft ons financieel gesteund en zijn een dierbare bondgenoot
Dank aan de universiteit voor de catering en deze mooie expositieruimte, in dit voormalig middeleeuws monnikenklooster
Onze dank gaat ook uit naar Belle Hulpverlening in Utrecht, CandyShop in Tilburg, P&G292 en PIC in Amsterdam. Dank voor de gastvrijheid en voor de prachtige locaties die we mochten gebruiken voor de fotoshoots
Grote dank aan alle betrokken fotografen, journalisten en redacteurs. Veel dank voor jullie creatieve ideeën, eerlijke adviezen en jullie toewijding was ontroerend
Onze dierbaarste dankbaarheid is voor de sekswerkers en modellen. Zonder jullie zouden wij hier niet zijn. Dankzij jullie zijn er nieuwe foto’s in de beeldbanken verschenen en andere verhalen in de kranten. Er is er een beweging in gang gezet. Jullie zijn de inspiratie, de voorvechters en de hoofdpersonen!
Dit verhaal waarom we nu allen samen zijn, begint met een foto gemaakt van een sekswerker op de Rooie Brug hier in Utrecht. Een foto van een dierbare activiste, Caja, op de laatste werkdag in haar werkkleding, op de dag dat de bootjes aan het Zandpad gingen sluiten. Die foto van haar was te zien in alle kranten, bij ieder artikel over sekswerk. Zelfs bij artikelen die niet over sekswerk gingen
Het was geen geheim in onze community dat ze het naar vond om jaren later nog steeds op onverwachte momenten geconfronteerd te worden met deze foto en daarmee ook met de verdrietige en onterechte sluiting van haar geliefde werkplek
Tijdens een interview 3 jaar geleden vroeg ik een journaliste waarom altijd maar deze foto geplaatst werd. De simpele reden was dat er te weinig foto’s van sekswerkers in de beeldbanken voor journalistiek aanwezig waren! Het leek mij een goed idee om de beeldbanken aan te vullen met foto’s van sekswerkers zodat beeldredacteuren een keuze hebben
Tegelijkertijd hoorde ik van sekswerkers en onderzoekers Sarah, Yvette en Minke die geïnspireerd raakten door een gids geschreven door sekswerkers in Zuid-Afrika. Deze gids voor journalisten helpt hen om respectvol over sekswerk te schrijven. Journalisten kunnen niet alles weten, sekswerk is één van de vele onderwerpen waar ze over schrijven
Ook voor Nederlandse journalisten zou zo’n gids nuttig kunnen zijn. Wij lezen al vanaf 2000 over “illegale prostitutie”. Bij illegale prostituees denken mensen al snel aan criminelen. Ze worden bang van ons en willen niks met ons te maken hebben, of denken dat we hulp nodig hebben en willen ons redden
Wijzelf spreken liever over onvergund in plaats van illegaal. Prostitutie was namelijk al legaal in Nederland, de bordelen waren illegaal. Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 is het precies andersom: nu zijn de bordelen legaal en alle prostituees die niet in bordelen werken, zijn illegaal
Gemeenten gebruiken de legalisatie van bordelen juist om zoveel mogelijk werkplekken te sluiten. Burgemeesters houden niet sekswerkers in hun stad, wij verpesten het aanzicht. Sekswerkers worden uit hun veilige werkplekken gejaagd, de illegaliteit in, naar daar waar wetteloosheid heerst. En de grond wordt duur verkocht aan projectontwikkelaars. Sinds 2000 is in Nederland 80% van de veilige en legale werkplekken gesloten! Hier in Utrecht alleen al de bootjes op het Zandpad, de ramen aan de Hardebollen en de tippelzone aan de Europalaan
Vanuit huis of in een hotel werken mag een sekswerker ook al niet meer. Politie controleert sekswerkers die op internet adverteren. Een sekswerker denkt open te doen voor een klant en er staan ineens 5 agenten in diens huis. Hotels in Utrecht zijn hierom dicht gemoeten en sekswerkers hebben boetes en dwangbevelen ontvangen en zijn hun woningen of het land uitgezet
In welk ander beroep vallen 5 agenten bij een zzp’er diens werkplek binnen om te controleren of die een vergunning heeft?
In welk ander beroep worden zelfstandigen hun woning uitgezet wegens een administratieve overtreding?
In welk ander beroep bedreigen criminelen het slachtoffer tijdens een overval dat zíj de politie wel zullen bellen als die gilt?
Een illegale prostituee wordt door de maatschappij gezien als het zieligste van het zieligste. Je lichaam verkopen is het laagste wat je kunt doen. Hoer is het ergste scheldwoord voor een vrouw. Hoeren verdienen geen respect maar minachting en vernedering en zijn daarom vaak het doelwit van geweld
Eerlijk werkende sekswerkers illegale prostituees noemen, maakt dat geweld jegens sekswerkers hun eigen schuld wordt gevonden en zorgt ervoor dat geweld jegens prostituees, sekswerker, hoeren, snollen en sletten toeneemt. Het wordt er voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal, gevaarlijker op!
Als je hopelijk vanaf vandaag nooit meer in de krant leest dat er een illegaal prostitutiebedrijf is opgerold, bedenk dan dat dit ook die sekswerker kan zijn die nu dakloos is geworden. Onbedoeld nemen verslaggevers taalgebruik over van politici en politie maar lijken niet met sekswerkers zelf te spreken. Op het nieuws horen wij vaak maar 1 kant van het verhaal
Omdat veel sekswerkers in Nederland niet openlijk sekswerker zijn, nemen de meeste mensen pas kennis van sekswerk via nieuws, televisieseries of porno. De media spelen een belangrijke rol bij het in stand houden van onjuiste aannames, vooroordelen en stereotypes
Iedereen heeft vooroordelen. Dit is het makkelijkst en gaat het snelst en kost de minste inspanning. Bewust nadenken kost moeite. Lui zijn is onze aard. Wij allemaal kijken naar de wereld in stereotypen, zo begrijpen we de wereld
Hoe vaker stereotypen en vooroordelen herhaald worden, hoe dieper deze in ons brein slijten, hoe eerder wij ze gaan geloven. Herhaling wordt herkenning, herkenning wordt bekendheid, en bekendheid kan niet worden onderscheiden van waarheid. Stereotypen en vooroordelen worden voor waar aangenomen
We zouden willen dat we rationeel zijn, dit zijn we niet, we zijn irrationele wezens. We kunnen nog zoveel wetenschappelijke onderzoeken laten zien die het tegendeel bewijzen, activisten weten, cijfers overtuigen niet! Verhalen worden wel geloofd. Wie het verhaal vertelt heeft de macht
De media kan bijdragen aan het verminderen van vooroordelen, stereotypes en stigma. Meer sekswerkers het podium geven en meer verhalen van sekswerkers op tv of in de krant dragen bij aan een completer beeld van de waarheid en werkelijkheid
Een stereotype weerleg je niet door 1 persoon te laten zien die niet aan het stereotype beeld voldoet. Er zijn meer sekswerkers nodig, het is belangrijk de diversiteit binnen onze community te laten zien, zodat mensen een veelzijdig beeld krijgen van sekswerkers. Altijd dezelfde beelden bevestigt het stereotype, daarom is het belangrijk om nieuwe verhalen vertellen
Taal en beeld vormen samen een verhaal. Sarah, Yvette, Minke, Brenda en ik besloten om onze ideeën en insiraties te bundelen en zo ontstond Reimagining Sex Work. Wij hebben ons als doel gesteld om acceptatie van seksuele vrijheid en diversiteit tot stand te brengen door een genuanceerd beeld neer te zetten van mensen werkzaam in de seksindustrie. Wij willen wonen in een stad waar alle sekswerkers veilig kunnen zijn
Minke en ik zijn actieonderzoekers en we zijn fans van deze methodiek waarbij je mensen met verschillende achtergronden bij elkaar brengt om gezamenlijk na te denken over positieve oplossingen. In dit geval probeerden wij dit met sekswerkers en journalisten, geen dikke vrienden van elkaar
De online focusgroep met Caja staat mij bijzonder bij. Zij vertelde haar kant van het verhaal, hoe het voor haar voelde om van de 1 op de andere dag zoveel te verliezen; haar inkomen, haar dagbesteding, haar werkplek, haar collega’s, haar klanten. Haar zelfstandigheid, haar vrijheid, haar veiligheid. Journalisten hadden geen idee! We hebben ook fotografieworkshops georganiseerd, sekswerkers fotografeerden hun eigen wereld
Sekswerkers, fotografen en journalisten raakten in gesprek en er ontstond zoveel moois:
Er zijn foto’s in de beeldbanken voor journalistiek bijgekomen zodat beeldredacteuren nu meer keuze hebben
Er is een handleiding voor journalisten en sekswerkers, geschreven door journalisten en sekswerkers
En de ene foto, waar het allemaal mee begonnen was, die is uit de beeldbank verdwenen en zullen we nooit meer in de krant zien. Dat hoeft ook niet meer want de beeldbanken zijn gevuld met prachtige nieuwe foto’s over sekswerk in samenwerking met sekswerkers zelf
Vandaag worden andere verhalen verteld, het hoeven geen mooie verhalen te zijn, wij willen geen sprookjes verkopen, als het maar wel ware verhalen zijn van echte sekswerkers
Dit is pas het begin. Een verandering is in beweging gezet, een bondgenootschap tussen journalisten, fotografen, redacteuren, wetenschappers en sekswerkers is ontstaan, onze community is groeiende. Er zijn nu al artikelen in dagbladen verschenen, gemaakt door betrokkenen bij Reimagining Sex Work. Foto’s gemaakt door sekswerkers zelf, stonden in de krant!
Wij willen nog meer verhalen horen, zien en lezen. Er zijn nog zoveel sekswerkers die zoveel verhalen meer hebben te vertellen. Je hoeft alleen maar te luisteren
Het is voor mij doodeng om hier te staan. Maar ik ben hier toch, om te laten zien, hier zijn wij en wij gaan niet weg. Op straat roepen ze hoer, op het nieuws noemen ze mij een illegale prostituee, ik zeg: Sekswerker
Een toenemende zichtbaarheid van sekswerkers leidt tot normalisering, waardoor de acceptatie in de samenleving voor seksuele diversiteit toeneemt zodat álle mensen, wij allemaal, zodanig geaccepteerd worden, zodat wij ons allemaal daadwerkelijk veilig voelen om openlijk te zijn wie of wát we ook zijn