Vandaag gaat het over de toekomst van de tippelzone. Iedereen die betrokken is bij de tippelzone: de gemeente, politie, bewaking, GGD, Iriszorg, De Cirkel, ik wil u en hen bedanken dat u allen zorgt voor een tippelzone die functioneert waarvoor deze opgericht is: buurtoverlast wordt beperkt, criminaliteit wordt bestreden, medische zorg en hulpverlening wordt ter plekke aangeboden. Na verloop van tijd is het goed om het functioneren van een zone te evalueren en dank u wel dat ik hier iets over mag zeggen
Ondanks allerlei maatregelen om prostitutie te laten verminderen, zoals een tippelvergunningsysteem en een uitsterfbeleid, heeft dit niet geleid tot vermindering van straatwerkers in Nijmegen. In het onlangs gehouden onderzoek naar straatprostitutie in Nijmegen (Bureau Beke) staat te lezen dat er zelfs een gestage toename van straatwerkers lijkt te zijn!
De aanname dat prostitutie verdwijnt als prostitutie verboden wordt, is een onjuiste. Prostitutie is namelijk niet de oorzaak van de problemen zoals vaak gedacht wordt, maar is juist in veel gevallen een oplossing voor problemen zoals bijvoorbeeld verslaving, schulden, uitsluiting op de arbeidsmarkt of de zorgen voor een zieke moeder. Toch wil men de baan sluiten!
Als de baan gesloten wordt, zijn deze sekswerkers niet minder verslaafd, zijn niet hun schulden opgelost, komen ze nog steeds heel moeilijk aan een reguliere baan en zijn ze nog steeds mantelzorger. Ze zullen blijven werken, op straat of vanuit huis in de onvergunde sector uit het zicht van politie en hulpverlening. Dit maakt hun leven er niet makkelijk op, alleen maar moeilijker…
Ik heb op deze baan hier in Nijmegen een aantal vrouwen geïnterviewd voor het landelijk onderzoek naar stigma en geweld (Soa Aids Nederland/PROUD). Ik heb heftige verhalen gehoord van de straatwerkers zonder tippelvergunning. Sekswerkers zonder tippelvergunning mogen niet op de tippelbaan of in de huiskamer komen en ook geen klanten afwerken op de beveiligde zone. Maar buiten deze baan mogen zij ook niet werken, dan krijgen zij een hoge boete. Het gevolg is dat zij met hun klanten naar het bos gaan, de haven, leegstaande panden, ver weg uit het zicht de politie. Ik heb hartverscheurende verhalen gehoord.
Als ze de tippelbaan op rijden, wéten klanten dat er beveiliging zit en dat ze zulke dingen niet ongestraft kunnen doen!
Ook sekswerkers die paydates via Kinky maken, en ook sekswerkers die in het MFC wonen, ook zij hebben een plek nodig waar ze veilig hun werk kunnen doen!
En voor de sekswerkers die wel zelfstandig wonen, ook voor hen is het niet veilig om thuis te werken. De politiemedewerkers van het prostitutieteam controleren sekswerkers die online adverteren, onder meer met de motivatie om mensenhandel op te sporen. Dit leidt echter niet tot meer veiligheid voor sekswerkers, maar vooral tot huisuitzettingen omdat deze gegevens worden doorgegeven aan de woningbouwvereniging, die prostitutieactiviteiten vanuit de woning verbiedt. Dit heeft als effect dat sekswerkers geen aangifte meer doen als zij of een collega te maken krijgen met mensenhandel, chantage, bedreiging of geweld.
Dat blijkt ook uit het landelijk onderzoek, 79% van de sekswerkers heeft het afgelopen jaar geen aangifte van geweld gedaan! Uit angst voor: discriminatie, privacyschending, juridische consequenties en woninguitzettingen.
De pakkans na het overvallen of mishandelen van een sekswerker is laag en criminelen weten dit maar al te goed!
Sekswerkers bedienen heel veel mannen en de meeste klanten zijn leuke en aardige kerels maar het is een wetmatigheid dat er af en toe een schoft tussen zit. Geef die schoft niet die kans. Schoften zoeken alleen slachtoffers op als ze weten (of sterk in geloven) dat ze ermee weg kunnen komen.
Speciale zorgen maak ik mij over transgender-sekswerkers, migranten-sekswerkers en sekswerkers met een verslaving . Zij hebben niet alleen te maken met arbeidsdiscriminatie in de reguliere sector maak ook in de seksindustrie. Zij hebben een dubbel stigma én lopen een verhoogd risico op geweld blijkt uit het landelijk onderzoek, en een exploitant neemt ze vaak niet aan.
Omdat er overal in heel Nederland ramen door gemeenten worden opgekocht, en op de laatste overgebleven tippelzones nieuwe tippelpasjes niet verstrekt worden, werken deze minst populaire sekswerkers vaak noodgedwongen en ongezien in de onvergunde prostitutie thuis of onvergund op straat buiten de beveiligde tippelbaan.
Twee jaar geleden is een transvrouw in Arnhem vermoord tijdens haar werk toen zij klanten ontving in een woonhuis.
Haar naam is Bianca.
Niet overal worden tippelbanen gesloten. De gemeente Arnhem heeft vorig jaar besloten voor het openhouden van de tippelbaan en het versoepelen van het vergunningsysteem. De gemeente Arnhem heeft gekozen voor de veiligheid van sekswerkers, ze heeft gekozen met haar hart.
Een burgervader hoort zorg te dragen voor en veiligheid te beiden aan zijn inwoners. Ik vraag u om ook de rechten van deze inwoners te steunen. Sekswerkers zijn ook mensen. Bovendien is sekswerk nog altijd een legaal beroep. Heb respect voor deze mensen dat zij zelfstandig in hun onderhoud voorzien. Jaag werkende vrouwen, mannen en transpersonen niet het illegale circuit in met alle risico’s van dien.
En als u écht hulp wil bieden, het risico op geweld wil verminderen en de levenskwaliteit wil verbeteren van een groep sekswerkers, zorg dat álle sekswerkers ongeacht gender, seksuele oriëntatie, levensstijl, verblijfsstatus of werkvorm in alle veiligheid hun werk kunnen doen!
Jaag ons niet het bos in!
– 20 juni 2019 –
De burgemeester heeft toegezegd dat de tippelbaan in Nijmegen voorlopig open blijft. Een klein succesje met een bitter randje want de sekswerkers die noodgedwongen met hun klanten naar het bos, de haven en leegstaande panden gaan, aan hun worden nog steeds de tippelvergunningen geweigerd…
Er heeft gister tijdens de gemeenteraadsvergadering ook een straatwerker uit Nijmegen gesproken. Ze vond het heel eng, toch wilde ze het doen. Ze heeft verteld waarom De Baan voor haar belangrijk is: vanwege de veilige werkomstandigheden, de gratis soa-controles en de gezellige huiskamer.
Ook onderzoeker en medestrijder Mi Jung van der Velde heeft weer ingesproken. Lees haar tekst hier (onder agendapunt 1: Begeleidend schrijven pitch rechtspositie agency en veiligheid..)
Het was heel druk, er moesten zelfs stoelen uit ander zalen gehaald worden, er waren hulpverleners en verslavingsartsen en heel veel andere bondgenoten. Hartverwarmend!
