Een zomerse zaterdagavond
Ik heb mijn benen geschoren mijn nagels gelakt en een parfummutje opgedaan. ik ben helemaal klaar voor de 1e klant
Ik bel aan, een zeer serieus kijkende man doet open en terwijl ik de woonkamer binnenloop springen er 4 gespierde kerels achter deuren vandaan.
Ik begin te gillen! Maar het blijken agenten te zijn van het Prostitutie Controle Team. Ik moet onmiddellijk mijn advertentie van Kinky halen en met mijn werk als zelfstandige escort stoppen
Dit is wat ik doe. Ik ben een illegale prostituee. Hallo 🙂
Ik sta bij de Kamer van Koophandel ingeschreven als zzp-er en ik betaal belasting net als iedere andere brave burger. Maar tóch ben ik zo’n illegale prostituee
Ik zou legaal in een bordeel kunnen werken maar ik ben liever eigen baas.
In een gemiddeld privéhuis betaalt een klant 80 euro voor een half uur, de helft is voor de exploitant en na aftrek belastingen krijg de sekswerker 22 of 29 euro, ligt eraan in welk belastingtarief zij zit.
Na afloop komt de bordeeleigenaar aan de klant vragen of ze wel heeft gezoend en alle standjes van het Kamasutra-boek heeft gedaan met iedere Jan Lul die hij binnenlaat, en zo niet, dan past zij niet in het team.
Dat kan een exploitant doen, want er zijn zo weinig vergunde werkplekken nog over, hij heeft die macht.
Ik kies voor zelfstandig escortwerk want ik wil mijn eigen prijzen en werktijden bepalen, en mijn eigen klanten selecteren. Sekswerk is werk. Het geeft een inkomen, zelfstandigheid, vrijheid!
Sekswerk is de oplossing.
Voor degenen die studeren. Voor degenen die mantelzorger zijn. Voor degenen die hun families onderhouden in het buitenland. Die hun boodschappen willen kunnen betalen. Voor degenen die moeder zijn, of vader.
Het is de oplossing voor mensen die op de arbeidsmarkt gediscrimineerd worden omdat ze trans zijn, om hun huidskleur, om hun vrouw-zijn
Mensen denken vaak dat escort gevaarlijk is maar dit is juist een veilige manier van werken. De klant is niet anoniem, je hebt immers zijn adres en andere gegevens. Bovendien klanten doen al paniekerig over het geluid van tikkende hakken in hun straat dus kijk hoe ze reageren op toeterende auto’s voor hun deur!
Ik stoor mij aan de term “illegale prostitutie”.
Ikzelf noem het liever onvergund omdat veel mensen bij illegale prostitutie aan criminaliteit denken. Terwijl het feitelijk alleen iets administratiefs is, namelijk: het niet in bezit hebben van een speciale werkvergunning voor sekswerkers
-In welk ander beroep vallen agenten bij een zzp’er diens werkplek binnen om te controleren of die een vergunning heeft?
-In welk ander beroep worden zelfstandigen hun woning uitgezet wegens een administratieve overtreding?
-In welk ander beroep, bedreigen criminelen tijdens een overval het slachtoffer (!!) dat zíj de politie wel zullen bellen als die gilt?
Als je weer eens in de krant leest dat een illegaal prostitutiebedrijf is gesloten, bedenk dan dat dit ook die zelfstandige sekswerker kan zijn, die nu dakloos is geworden.. Dit overkomt ook sekswerkers die bij de KvK staan ingeschreven en keurig belasting betalen.
Een illegale prostituee wordt door de maatschappij gezien als het zieligste van het zieligste. Je lichaam verkopen is het laagste wat je kunt doen.
HOER! is het ergste scheldwoord voor een vrouw. Hoeren verdienen geen respect maar minachting en vernedering en zijn daarom vaak het doelwit van geweld.
Er is een heksenjacht gaande op sekswerkers. Sinds de legalisatie van bordelen in 2000 is 80% ervan verdwenen. Gemeenten gebruiken de legalisatie juist om zoveel mogelijk werkplekken dicht te gooien. Wat eens gesloten is gaat nooit meer open.
Burgemeesters houden niet sekswerkers in hun stad, wij verpesten het aanzicht en hun imago. En de grond wordt duur verkocht aan projectontwikkelaars.
Sekswerkers worden hun woningen uitgezet of het land uit, ze worden beboet en bestraft.
Sekswerkers die verkracht of beroofd worden, durven niet meer naar de politie te stappen. Criminelen weten dit óók. Kwaadwillenden beschouwden sekswerkers als een makkelijke prooi.
Eerlijk werkende sekswerkers illegaal maken, maakt dat geweld jegens sekswerkers hun eigen schuld wordt gevonden en zorgt ervoor dat geweld jegens sekswerker, prostituees , hoeren, snollen en sletten toeneemt. Het wordt er voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal, gevaarlijker op! STIGMA KILLS!
Wij allemaal, wij willen wonen in een land waar niemand bang hoeft te zijn. Een land waar sekswerkers veilig zijn, waar vrouwen en mannen, alle genders, waar álle mensen veilig zijn.
Ik heb wel een idee hoe!
Wil je ons echt helpen? Geef ons rechten!
Dit is niet gek, nieuw of onmogelijk. In ons buurland en hopelijk ons voorland België hebben vorig jaar sekswerkers dezelfde rechten gekregen als andere mensen. In België hebben ze dit beleid ontwikkeld samen mét sekswerkers. Het gaat om tenslotte om onze veiligheid. En sekswerkers hebben de meeste kennis, ervaring en expertise over sekswerk.
En ik heb goed nieuws!
Sinds kort mag ik legaal op de tippelbaan werken! En niet alleen ik, ook de sekswerkers die niet in het team van de bordeeleigenaar passen.
Dus ook transvrouwen, mannen, sekswerkers die drugs gebruiken, sekswerkers die een handicap hebben, dikke sekswerkers, oude sekswerkers, activistische sekswerkers.
Alle sekswerkers hier aanwezig, kom ook! Het is veilig en het is gezellig hier bij ons op de baan.
Zelfs sekswerkers hebben van straatwerk heeft een negatief beeld. Ik snap niet waarom.
De prijzen op de baan liggen een stuk hoger dan in een bordeel, zelfs na betaling van alle belastingen
Op de baan betaalt een klant gemiddeld 25 euro voor pijpen, 50 voor neuken en 75 voor allebei. Wil hij tieten zien, een ander standje, of heeft hij meer tijd nodig dan 7 minuten, dan moet hij bijbetalen. Sommige sekswerkers vragen meer, sommigen minder. Sekswerkers op straat zijn eigen baas!
Het is voor mij heel eng om hieraan mee te doen. Maar ik sta hier toch. Om te laten zien: Hier zijn wij!
Zichtbaarheid van sekswerkers leidt tot normalisering, en meer acceptatie voor seksuele diversiteit. Zodat álle mensen, wij allemaal ons vrij voelen om openlijk te zijn, wie of wát we ook zijn
De Sex Workers Who Changed History Fashion Show is een modeshow waarbij de verhalen worden verteld over sekswerkers die door de eeuwen hebben gestreden voor vrouwen- en queerrechten en tegen slavernij. Sekswerkers zijn rebellen, strijders, revolutionairen, heldinnen en helden!
Mogelijk gemaakt door de financiële steun van Mama Cash en SWAD. Activisten met goede ideeën, het loont om fondsen aan te schrijven
Stel je voor, een modeshow van historische kleding van sekswerkers, zomaar op een koude woensdagmiddag in december. Tussen het nietsvermoedend publiek wordt er, als we in het heden zijn aanbeland, een professionele stripshow gegeven
Van links naar rechts: Oudgrieks, Middeleeuws, Renaissance, Napoleons bezetting, Heden & Toekomst. Uiterst rechts onze assistente. Foto: Bert Beelen
Sekswerkers waren in de Middeleeuwen verplicht de kleur geel te dragen, om de goede vrouwen van de slechte vrouwen te onderscheiden. Een ander woord voor merkteken is ook wel: stigma Deze historische modeshow is opgedragen aan Sietske Altink We missen haar nog steeds…
Wil je meer weten over de geschiedenis van sekswerk? Neem dan een kijkje op op haar website: SekswerkErfgoed.nl
Het publiek vond de informatie interessant, de kleding mooi en het was ook heel erg gezellig, reizend in de trein, bami met kip opgewarmd in de magnetron van Appie op het station. Met een perfecte afsluiting op de Wallen met de Christmas Carols in het PIC
Dus we hebben die dag besloten een nieuwe modeshow te doen, maar dan groter en nog beter! Ditmaal met kleding van beroemde sekswerkers van over de hele wereld door de eeuwen heen! Als je hierbij wil zijn, noteer alvast 2 juni in je agenda, International Whore Day
Ondanks de verbijsterende en beschamende verkiezingsuitslag, kijk ik toch uit naar 2024 en dat komt voornamelijk door deze modeshow waar ik heel veel zin in heb en waarvan ik benieuwd ben waar deze ons nog zal brengen!
Deze rondreizende historische modeshow is mogelijk gemaakt door de financiële steun van het Spark fund voor kleine initiatieven van Mama Cash. Activisten met goede ideeën, het loont om fondsen aan te schrijven
Dit pleidooi heb ik 14 november 2023 voorgedragen tijdens de opening van de fototentoonstelling met en door sekswerkers en journalisten in het ministeriegebouw van Sociale Zaken & Werkgelegenheid. Zie voor meer openingswoorden de website van Reimagining Sex Work. Deze wilde ik graag delen ook op deze website, omdat wij kunnen leren van de homo-emancipatie. Ik kwam hierop omdat ik Stan Kaatee eens eerder openhartig hoorde spreken over zijn coming-out als homoman
Dank je wel Stan dat jij deze expositie opent, ik ben blij dat jij dat doet omdat jij weet wat stigma betekent en wat het met je doet.
Directeur-generaal Stan Kaatee vertelde in zijn ontroerende openingswoord over zijn coming-out als jonge homoman. Lees een prachtig interview met Stan Kaatee hier
HOMO! is het ergste scheldwoord voor een man.
HOER! is het ergste scheldwoord voor een vrouw.
Homo’s en hoeren verdienen volgens veel mensen geen respect maar minachting en vernedering.
Niemand had verwacht dat we hier zouden staan. Sekswerkers in het gebouw van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid!
Officieel valt sekswerk onder het ministerie van Justitie en Veiligheid , maar hier is waar we thuis horen, net als andere arbeid. Dank julle wel voor deze kans!!!
Jullie kunnen je het vast niet voorstellen. Of nou ja, sommigen van jullie die hier aanwezig zijn waarschijnlijk wel…
Maar er was eens een tijd in Nederland dat homoseks niet gelijk was aan hetereoseks. Heteroseks mocht iemand al hebben vanaf zijn 16e, seks met iemand van hetzelfde geslacht pas 5 jaar later, vanaf diens 21e . Dit was bedoeld om jonge jongens te beschermen tegen homomannen.
Dit had grote gevolgen:
De politie legde kaartsystemen, registers en fotoalbums aan van vermoedelijke homoseksuelen. De zedenpolitie postte bij urinoirs en voor huizen, won inlichtingen in bij buren, familie of kennissen en viel huiskamerbijeenkomsten binnen.
Het leidde tot drama’s in het leven van veel homoseksuelen: ze werden uit hun eigen families verstootten, hun huur werd opgezegd, ze kregen ontslag en ze werden een makkelijk doelwit voor chantage en een prooi voor potenrammers.
EliteVipElite overhandigt de Reimagining Sex Work mediagids aan Mariska de Jonge
Ongelofelijk he?
Het is haast niet voor te stellen dat dit ooit in Nederland gebeurde….
Maar het gebeurt nog steeds! In 2023. Bij sekswerkers.
Toen werd homoseks niet gelijk gesteld met heteroseks. Nu wordt sekswerk niet gelijk gesteld met ander werk.
De gevolgen voor ons zijn groot.
Een sekswerker denkt de deur open te doen voor een klant en dan staan er ineens 5 agenten voor haar of zijn neus. Meestal haar, want bij sekswerk worden vooral jonge vrouwen als slachtoffer gezien. En heteromannen als de daders.
Dus als je weer eens in de krant leest dat er een illegaal bordeel is gesloten, bedenk dan dat ook die sekswerker kan zijn die nu dakloos is geworden. Dit overkomt ook sekswerkers die bij de KvK staan ingeschreven en keurig belasting betalen.
Sekswerkers die verkracht of beroofd worden, durven niet naar de politie te stappen uit angst voor boetes, dwangbevelen en huisuitzettingen of deportatie. Kwaadwillenden weten dit!
Er ligt zelfs een wetsvoorstel, de Wrs, dat sekswerkers verplicht zich te laten registreren in een landelijke databank.
Wij willen geen homo’s in een landelijk register, we willen geen journalisten in een landelijk register, we willen ook geen Jodenregister meer. Waarom dan wel een hoerenregister?
Van ondernemers in de seksindustrie wordt nu al een database met gezichtsherkenning aangelegd. Zonder duidelijke profielfoto’s en een een recente krant, is het voor sekswerkers niet mogelijk een advertentie te plaatsen, op geen enkele website
Degenen die niet willen, durven of kunnen registeren, zullen de illegaliteit in worden gejaagd. Daar waar wetteloosheid regeert, alleen en in het donker. Mensen zoals ik, zoals wij.
Kaartsystemen, fotoalbums en registers, sekswerkers illegaal en crimineel maken, vergroot het stigma en de vooroordelen over sekswerkers. Het maakt geweld acceptabel en het verdiende loon van sekswerkers, hoeren, homo’s, snollen, sletten, vrouwen, mannen, mensen.
Het wordt gevaarlijker voor sekswerkers, en voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal! STIGMA KILLS
Iedereen heeft vooroordelen. Vooroordelen zijn makkelijk, gaan snel en kosten weinig inspanning. Bewust nadenken kost moeite. Wij allemaal kijken naar de wereld in stereotypen, zo begrijpen we de wereld.
Hoe vaker stereotypen en vooroordelen en stigma’s herhaald worden, hoe dieper ze in ons brein slijten, hoe meer wij ze gaan geloven.
We zouden willen dat we rationeel zijn, maar dat zijn we niet. We zijn irrationele wezens. Sekswerkers kunnen nog zoveel wetenschappelijke onderzoeken laten zien die het tegendeel bewijzen, activisten weten, feiten overtuigen niet. Verhalen worden wel geloofd.
Wie het verhaal vertelt heeft de macht!
De media spelen een belangrijke rol bij het voeden en in stand houden van vooroordelen, stereotypen en stigma. Omdat veel sekswerkers in Nederland niet openlijk sekswerker zijn, is het beeld over sekswerk van de meeste mensen gebaseerd op het nieuws, televisieseries of porno. Onbedoeld nemen verslaggevers taalgebruik over van politici en politie zonder met sekswerkers zelf te spreken. Op het nieuws horen wij vaak maar 1 kant van het verhaal.
Maar media kunnen ook een positieve invloed hebben op de beeldvorming! Door méér verhalen van sekswerkers te laten zien, zullen vooroordelen, stereotypen en stigma verminderen.
Een stereotype weerleg je niet door 1 persoon te laten zien die niet aan het stereotype beeld voldoet. Het is belangrijk de diversiteit binnen onze community te laten zien, zodat mensen een veelzijdig beeld krijgen van sekswerkers.
Méér sekswerkers het podium geven en eens andere verhalen van sekswerkers op tv of in de krant dragen bij aan een completer beeld van de waarheid en de werkelijkheid.
Dankzij de sekswerkers hier aanwezig zijn, zijn er nieuwe foto’s te zien en andere verhalen te horen. Jullie zijn de hoofdpersonen, de voorvechters, de protagonisten. Onze dierbare dankbaarheid gaat uit naar jullie.
Het is eng om voor een publiek te staan en te vertellen over pijnlijke ervaringen. Om steeds maar weer uit te leggen dat sekswerk werk is. Sekswerk geeft een inkomen, zelfstandigheid, vrijheid!
Sekswerk wordt vaak als een probleem gezien. Maar het is vaak juist de oplossing. Voor sekswerkers met studerende kinderen, of voor sekswerkers die zelf studeren. Voor degenen die mantelzorger zijn.
Het is een oplossing voor mensen die op de arbeidsmarkt gediscrimineerd worden omdat ze trans zijn, om hun huidskleur, of simpel omdat ze vrouw zijn.
Als sekswerkers verboden wordt hun werk te doen, worden onze levens moeilijker.
Wij staan hier niet voor onze lol.
Mensen die niet meer met ons in het openbaar gezien willen worden. De verjaardagen waarvoor we niet meer worden uitgenodigd. Onze kinderen die gepest worden op school.
Politie die onze aangiftes niet op willen nemen, omdat zij vinden dat een gewelddadige beroving het risico van ons vak is.
Stel je voor dat de politie hetzelfde tegen een juwelier die overvallen is, zou zeggen?
Maar wij staan hier toch!
Want wij moeten gezien worden. Als wij onze verhalen vertellen, dan denken wij aan onze collega’s, aan hen die niet durven of kunnen spreken, omdat de gevolgen van het stigma voor hen te groot zijn.
Gelukkig hebben we ook veel positieve verhalen te vertellen.
Straks tijdens de rondleiding langs de foto’s zullen sekswerkers vertellen over de fotografieworkshops, de liefdadigheidsbingo’s, de peepshow op wielen, de trans sisters fashion show en nog veel meer! En na afloop tijdens de borrel is er genoeg tijd om met elkaar in gesprek te gaan.
Schrijver Gerard Reve en binnenhuisarchitect Benno Premsela waren in 1963 en 1964 de eerste mannen die openlijk homoseksueel waren op de Nederlandse televisie, met hun echte namen en zonder maskers.
In 1969 was het eerste openlijke pride-homoprotest op het Binnenhof hier in Den Haag. Misschien wel het eerste ter wereld, een half jaar eerder dan de beroemde Stonewall rellen.
In 1970 de eerste zoen tussen twee mannen op tv.
In 1971 is artikel 248bis afgeschaft. Het artikel in het wetboek van strafrecht dat hetero en homo seks van elkaar scheidde.
Het is 2023. Wij vrezen voor de dag dat de Wet Registratie Sekswerkers aangenomen wordt en in werking treedt. Maar zover is het nog niet. En kijk met hoeveel wij al zijn! Sommigen met onze echte namen en zonder maskers.
Een toenemende zichtbaarheid van sekswerkers (en homomannen, lesbische vrouwen, transmensen) leidt tot normalisering en grotere acceptatie van seksuele diversiteit bij publiek, waardoor de maatschappelijke druk toeneemt op de politiek om mensen dezelfde rechten te geven als andere mensen, zodat álle mensen, wij ons allemaal daadwerkelijk veilig voelen om openlijk te zijn wie of wát we ook zijn.
Het is ook hartverwarmend zoveel bondgenoten vandaag hier op de opening te zien. Want wij kunnen dit niet alleen!
Zonder de fotografen zijn er geen foto’s.
Zonder de journalisten geen verhalen in de krant.
Zonder financiële steun geen gratis mediagidsen.
Zonder de kans van dit ministerie zouden we hier nu niet zijn.
Wij hebben jullie nodig.
Mensen die meer zien dan alleen het werk dat we doen. Mensen die zich niet schamen voor ons. Moedige mensen die het lef hebben tegen de heersende moraal in foto’s van sekswerkers aan hun muren te hangen, in hun hogeschool in Den Haag, de universiteit in Utrecht, het gemeentehuis in Tilburg en nu zelfs hier, in de wandelgangen van het ministerie Sociale Zaken en Werkgelegenheid. In your face!
We hebben mensen nodig die ons kansen bieden. Mensen die in ons geloven. Mensen die ons steunen. Mensen als jullie! Wij voelen jullie support. Wij zijn niet alleen.
Met de sekswerkers, de modellen. De fotografen Sabine Joosten en Tammy van Nerum die deze prachtige foto’s hebben gemaakt. Al die locaties waar we de fotografieworkshops mochten houden, Belle, PIC, Candy Shop. P&G292. De journalisten die samen met sekswerkers de mediagids hebben geschreven, met speciale dank aan Saskia Wassenaar. Het vertrouwen in ons idee en de steun van VSBfonds en SWAD. De ANP die de foto van Caja uit de beeldbank heeft gehaald. Alle die ambtenaren bij de ministeries die ervoor gezorgd hebben dat we in hun gebouwen mogen exposeren, eerst bij Justitie en Veiligheid en nu bij Sociale Zaken en Werkgelegenheid (teveel om op te noemen) De burgemeester van Tilburg. Brenda Oude Breuil van de Universiteit van Utrecht en Justine Le Clerq van de Haagse Hogeschool waar we exposities mogen houden en die hun studenten meenemen, de studenten die hiernaar toe gekomen zijn. Al onze medestrijders bij SekswerkExpertise, Shop, Spot46, Door2Door, SeksWorks, SAVE, TransSisters, Jacky, Yvette Luhrs, Minke Dijkstra. De wetenschappers, de kunstenaars, een modeontwerpster, vrienden, familie.
Iedereen die hier vandaag aanwezig is, wij allemaal willen wonen in een wereld waar alle mensen veilig zijn.
Dit is pas het begin. Een verandering is in beweging gezet, onze community is groeiende.
Vandaag worden andere verhalen verteld. Het hoeven geen mooie verhalen te zijn, wij willen geen sprookjes verkopen, als het maar wel ware verhalen zijn van echte sekswerkers.
Wij willen nog meer verhalen horen, zien en lezen. Er zijn nog zoveel sekswerkers die zoveel meer verhalen hebben te vertellen.
Baas in eigen buik is óók baas over eigen lichaam
My body is my choice
My body is my business
Ik ben bang
Ik durf niet te zeggen wat ik doe
Ik ben bang, dat de politie aan mijn deur komt
Ik ben bang, dat mijn huisbaas mij uit mijn woning zet
Ik ben bang,dat iemand erachter komt wat ik doe
Als ik word verkracht, ben ik bang om naar de dokter te gaan
Als ik word beroofd, ben ik bang om 112 te bellen
Als er iets gebeurd, sta ik er helemaal alleen voor
Tijdens de pandemie mochten sekswerkers en strippers niet werken. Clubs en bordelen sloten en veel zijn daarna nooit meer opengegaan. En ook al betaalden sekswerkers belasting, ze kregen géén coronanoodsteun van de overheid. Ze hadden nergens recht op.
Sekswerkers konden de huur niet meer betalen, ze raakten in de schulden, ze hadden geen geld meer om eten te kopen voor hun kinderen. Ze zagen geen andere oplossing dan om dóór te blijven werken, in het geheim.
De politie ging sekswerkers controleren die op het internet adverteerden. Regelmatig dachten sekswerkers open te doen voor een klant, en dan stonden er ineens agenten in hun slaapkamer.
Sekswerkers die verkracht of beroofd werden, durfden niet meer naar de politie te stappen. Criminelen wisten dit óók. Kwaadwillenden beschouwden sekswerkers als een makkelijke prooi. Sekswerk verdwijnt niet door het te verbieden, het wordt er alleen gevaarlijk van.
Ook nu werken sekswerkers zonder baas. Thuis of als escort vanuit huis. Omdat ze niet terecht kunnen bij de bordelen, omdat ze trans, man of te oud zijn. Omdat ze zelf de baas over hun werk en lijf willen zijn!
Dit noemen ze dan illegaal. Want een sekswerker is verplicht om in een bordeel voor een baas te werken. Sekswerkers die dit niet willen of kunnen, lopen risico’s op boetes of kunnen hun huis uitgezet worden. Dus als je weer eens in de krant leest dat een illegaal prostitutiebedrijf is gesloten, bedenk dan dat dit ook die sekswerker kan zijn die nu dakloos is geworden.
Ik ben bang
Want er ligt een wetsvoorstel dat sekswerkers verplicht zich te laten registreren in een nationaal hoerenregister. Ook moeten sekswerkers kunnen aantonen dat ze “zelfredzaam” zijn.
Wát is dat eigenlijk, “zelfredzaamheid”?
Er zijn sekswerkers met kinderen.Er zijn sekswerkers die nieuw in Nederland zijn. Er zijn sekswerkers met een handicap. Een willekeurige ambtenaar kan zomaar van ze vinden dat ze slechte moeders zijn, dat ze niet goed genoeg Nederlands spreken, dat ze onbekwaam zijn. Dat ze dus “niet zelfredzaam” zijn. Dat ze niet in staat zijn om hun eigen keuzes te maken
De “onzelfredzamen” krijgen een verbod om sekswerk doen.
De “zelfredzamen” hebben nog steeds geen werkplekken en geen rechten.
Sekswerk wordt vaak als een probleem gezien. Maar sekswerk is werk. Het geeft een inkomen, zelfstandigheid, vrijheid!
Sekswerk is niet het probleem, maar de oplossing.
Voor sekswerkers met studerende kinderen, of voor sekswerkers die zelf studeren. Voor degenen die mantelzorger zijn. Die hun boodschappen willen kunnen betalen. Het is de oplossing voor mensen die op de arbeidsmarkt gediscrimineerd worden omdat ze trans zijn, om hun huidskleur, om hun vrouw-zijn. Als sekswerkers verboden worden hun werk te doen, worden hun levens moeilijker.
Ik ben bang
Méér sekswerkers gaan méér geweld meemaken als deze wet erdoorheen komt. Sekswerkers die niet in een hoerenregister willen, durven of mogen, worden nog dieper de illegaliteit ingejaagd. Naar daar, waar wetteloosheid regeert, ver weg van collega’s, hulpverlening en politie
HOER! is het ergste scheldwoord voor een vrouw. Hoeren verdienen geen respect maar minachting en vernedering. En zijn daarom vaak, het doelwit van geweld.
De verdwenen werkplekken , de weigering van coronanoodsteun, de woninguitzettingen, de boetes, de dwangbevelen, de zelfredzaamheid-test, het hoerenregister. Het uitbannen, het vervolgen, het bestraffen.
De jacht op sekswerkers vergroot de vooroordelen over sekswerkers en het stigma op sekswerk. Dat maakt geweld acceptabel en het verdiende loon van sekswerkers, hoeren, snollen, sletten. Het wordt gevaarlijker voor sekswerkers, en voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal! STIGMA KILLS
Wij allemaal, wij willen wonen in een land waar niemand bang hoeft te zijn. Een land waar sekswerkers veilig zijn, waar vrouwen en mannen, waar álle mensen veilig zijn.
Ik heb wel een idee hoe!
Geef ons rechten!
Dit is niet gek, nieuw of onmogelijk. In ons buurland en hopelijk ons voorland België hebben vorig jaar sekswerkers dezelfde rechten gekregen als andere mensen. In België hebben ze dit beleid ontwikkeld samen mét sekswerkers. Het gaat om hún veiligheid. En sekswerkers hebben de meeste kennis, ervaring en expertise over sekswerk. Dus!
Wij kunnen dit niet alleen. Wij hebben jouw hulp nodig!
Een gelukkig toeval: NU is het moment! Jij kan helpen! Schrijf een reactie op dit wetsvoorstel, de Wet Regulering Sekswerkers. Dit kan je gewoon thuis doen, vanachter je computer, in je eigen woorden. Je hebt vanaf vandaag nog precies 11 dagen. Samen kunnen wij de levens van sekswerkers ten goede veranderen. Dit is het begin!
Het is voor mij heel eng om hieraan mee te doen. Maar ik sta hier toch. Om te laten zien: Hier zijn wij!
Zichtbaarheid van sekswerkers leidt tot normalisering, en tot meer acceptatie voor seksuele diversiteit. Zodat álle mensen, wij allemaal, iedereen die hier vandaag op de Dam staat, wij ons vrij voelen om openlijk te zijn, wie of wát we ook zijn.
Vandaag ben ik niet bang
Ik ben niet alleen
Ik ben met jullie
Samen zijn wij veilig
For this speech on Labour Day in English, read here
We zijn in Nederland voor het eerst geconfronteerd met wat er gebeurt als sekswerk in een land illegaal wordt gemaakt
Sekswerkers zijn als enige belastingbetalende beroepsgroep, vanwege ingewikkelde belastingsystemen en ondoorgrondelijke gemeentelijke regels, verboden te werken én tegelijk ook uitgesloten van coronanoodsteun. Sekswerkers waren aan het verhongeren
Tegelijkertijd verhoogden gemeentes en politie hun controles op sekswerkers die op internet adverteren! Een sekswerker denkt de deur open te doen voor een klant en dan staan er ineens 5 agenten voor zijn of haar neus. Als je weer eens in de krant leest dat er een illegaal prostitutiebedrijf is gesloten, bedenk dan dat ook die belastingbetalende sekswerker kan zijn die nu dakloos is geworden
Sekswerkers die verkracht of beroofd worden, durven niet meer naar de politie te stappen uit angst voor gevolgen zoals boetes, dwangbevelen en huisuitzettingen en zelfs landuitzettingen. Criminelen weten dit helaas maar al te goed
In korte tijd is het volledig uit de hand gelopen. Geweld tegen sekswerkers is extreem toegenomen en buitengewoon kwaadaardig. Sekswerk is heus niet verdwenen nu het verboden is, het is alleen gevaarlijk geworden
Een vriendin vertelde mij dat ze midden in de nacht naar een vakantiepark gereden, de eigenaar had ontdekt dat een collega klanten ontving en hij heeft toen om 3 uur ’s nachts haar in haar lingerie uit haar chalet had gegooid
Ik las in de krant dat een sekswerker tweehoog van het balkon was gesprongen tijdens een een controle van de politie
Ik bezocht een sekswerkers-meeting en daar vertelde een vrouw over haar vriendin die door een klant van de trap was geduwd, ze had haar beide benen gebroken, ze durfde niet naar de politie en zelfs niet naar het ziekenhuis
Ik hoorde van een hulpverlener dat ze een huilende exploitant aan de telefoon had gehad, een van de erotisch masseuses leefde niet meer door suïcide
Op het nieuws ging het over een sekswerker die vermoord was
Sommige collega’s heb ik nooit meer gezien. Ik kan ze niet meer bereiken. Niemand weet waar ze zijn
Godzijdank zijn deze tijden voorbij! We hopen dit nooit meer mee te maken. Toch??
Maar wat doet onze regering?
Die besluit de WRS in te voeren, Wet Repressie Sekswerkers, een wet die sekswerk illegaal maakt, ons nog verder criminaliseert, nog meer mogelijkheden geeft om ons te straffen; te beboeten, onze huurcontracten te ontbinden soms of ons land uit te zetten. Wij hebben gezien wat er gebeurt als in een land sekswerk illegaal wordt gemaakt
Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen?
Sekswerkers bedienen heel veel mannen, en de meeste klanten zijn leuke en aardige kerels, maar af en toe dan kan er wel eens een klootzak tussen zitten. Klootzakken zullen speciaal op zoek gaan naar sekswerkers die illegaal werken.
Geef die klootzak niet die kans!
Speciale zorgen maak ik mij over manlijke sekswerkers, transgender-sekswerkers, migranten-sekswerkers en sekswerkers met een verslaving. Dit zijn doorgaans de sekswerkers die zich niet willen of kunnen registreren volgens de regels van de WRS en zij lopen daardoor een nog hoger risico op geweld
We hebben het gezien en meegemaakt
De meeste mensen vinden een hoer het laagste van het laagste; hoeren verdienen geen respect maar minachting en vernedering en zijn daarom vaak het doelwit van “gerechtvaardigd” geweld. Sekswerkers de illegaliteit injagen, vergroot het geweld op sekswerkers. Het wordt er voor sekswerkers hoeren snollen sletten, en voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal, gevaarlijker op!
Wij, iedereen die hier in het Griftpark aanwezig is, wij allemaal, wij willen wonen in een land waar geweld door niemand meer geduld wordt. Een land waar álle sekswerkers, met, of zonder vergunning ongeacht gender, seksuele oriëntatie, verblijfsstatus, leeftijd, levensstijl of werkvorm veilig zijn, waar álle mensen veilig zijn. Waar wij bondgenoten kunnen zijn
Ik heb wel een idee hoe wij dit kunnen doen. Geef ons arbeidsrechten !
Dit is geen gek nieuw idee of onmogelijk uit te voeren. Nieuw Zeeland is het eerste land ter wereld dat sekswerkers dezelfde rechten als andere werkende mensen heeft gegeven. En het tweede land te wereld is ons buurland en hopelijk ons voorland België. In beide landen is dit beleid tot stand gekomen samen met sekswerkers
Praat met sekswerkers! Luister naar ons. Wij zijn de eersten die belang hebben bij een sector zonder dwang en uitbuiting.
Zoals Daan van de Belgische sekswerkvereniging Utsopi schreef: “Wil je ons echt helpen? Geef ons rechten!”
Laat België ons gidsland zijn!
En wat kan jij nu doen?
Wees een bondgenoot van sekswerkers. Spreek je uit! Draag een button. Sex Work is work! Ga met vrienden en familie en vreemden op straat in gesprek over arbeidsrechten van sekswerkers. Misschien wel na aanleiding van die button
En als wij weer in Den Haag gaan protesteren tegen de WRS, ga met ons mee! We gaan weer op pad tijdens de behandeling van deze wet in eerste en tweede kamer, datum zijn nog niet bekend, maar hou het alsjeblieft in de gaten.
Steun ons! Support ons! Wees onze bondgenoot! En alle sekswerkers zullen van je houden
Sekswerker maakt gebruik van haar burgerspreekrecht:
Vandaag gaat het over het pasjessysteem en de toekomst van de tippelzone in Nijmegen. Deze baan gaat mij aan het hart, dank u wel dat ik hierover iets mag zeggen. Ik pleit hier vandaag voor scenario 4, voor het afschaffen van het pasjessysteem, ik zal u uitleggen waarom
Ik heb hier nog gewerkt vóór het pasjessysteem. In de tijd stond de baan aan beide kanten vol met allerlei vrouwen: huisvrouwen, transvrouwen, vrouwen met een migratieachtergrond, vrouwen met een verslaving, dit was een straat waar iedereen welkom was. Toen pakweg 20 jaar geleden het pasjessysteem werd ingevoerd ben ik ergens anders gaan werken omdat ik niet geregistreerd wilde worden. Sekswerkers kunnen daar verschillende redenen voor hebben, bijvoorbeeld vanwege de angst voor privacy schendingen of soms kunnen sekswerkers geen pasje aanvragen omdat ze niet in het bezit zijn van de juiste verblijfspapieren
Ondanks allerlei maatregelen om prostitutie te laten verminderen, zoals een tippelvergunningsysteem en een uitsterfbeleid, heeft dit niet geleid tot vermindering van straatwerkers in Nijmegen. In het onderzoek naar straatprostitutie in Nijmegen (van Bureau Beke, 2018) staat te lezen dat er zelfs een gestage toename van straatwerkers lijkt te zijn. De aanname dat prostitutie verdwijnt als prostitutie verboden wordt, is een onjuiste. Prostitutie heeft altijd bestaan, sekswerk is van alle tijden
Daarom ben ik ontzettend blij en dankbaar dat in ieder geval 11 nieuwe straatwerkers binnenkort een pasje gaan krijgen en dan hoop ik dat zij dan ook morgen gebruik mogen maken van de werkplekken op de baan. Het is toch best hard dat het voor hun vandaag nog steeds verboden is om met hun klanten op de baan te werken? Ja dat zijn de regels dat weet ik, maar regels zijn regels en mensen zijn mensen zoals een geliefde inwoner uit uw stad onlangs nog zei (Sinan Can, vorige week bij Op1)
Sekswerkers zonder tippelvergunning mogen geen klanten afwerken op de zone. Maar buiten deze straat mogen zij ook niet werken, dan krijgen zij een hoge boete. Zij moeten dan illegaal gaan tippelen om de boetes te betalen die zij kregen voor illegaal tippelen?! Het gevolg is dat zij met hun klanten naar het bos gaan en de haven, ver weg uit het zicht de politie. Ik heb hartverscheurende verhalen gehoord… Als ze de baan op rijden, weten klanten dat er een beveiliger kan zitten, en dat ze zulke dingen níet ongestraft kunnen doen!
Sekswerkers doen geen aangifte meer als zij of een collega te maken krijgen met verkrachting of beroving uit angst voor boetes van de politie. De pakkans na het overvallen of mishandelen van een sekswerker is laag en criminelen weten dit maar al te goed!
Sekswerkers bedienen heel veel mannen en de meeste klanten zijn leuke en aardige kerels maar het is mogelijk dat er af en toe een schoft tussen zit. Geef die schoft niet die kans! Schoften zoeken alleen slachtoffers op als ze weten dat ze ermee weg kunnen komen
Speciale zorgen maak ik mij over transgender-sekswerkers, migranten-sekswerkers en sekswerkers met een verslaving . Zij hebben een dubbel stigma én lopen een verhoogd risico op geweld, en een exploitant neemt ze vaak niet aan. Deze minst populaire sekswerkers werken vaak noodgedwongen en ongezien in de onvergunde prostitutie thuis of onvergund op straat buiten de veiligde tippelbaan
Een hoer wordt gezien als het laagste van het laagste, en verdient geen respect maar minachting en vernedering en is daarom vaak het doelwit van “gerechtvaardigd” geweld. Stigma op sekswerkers maakt dat geweld jegens sekswerkers acceptabel wordt gevonden en zorgt ervoor dat het geweld toeneemt. Sekswerkers de illegaliteit injagen en ze naar de haven en het bos insturen, draagt bij aan dit stigma. Het wordt er voor sekswerkers, en voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal, gevaarlijker op!
Door het enorme stigma dat op sekswerk heerst, leven veel sekswerkers met een geheim en daardoor kunnen zij zich eenzaam voelen. De andere kant van het verhaal is dat de saamhorigheid onderling erg groot is. Met collega’s delen sekswerkers lief en leed. De baan is méér dan een veilige werkplek maar heeft ook een belangrijke sociale functie. Voor veel sekswerkers is deze baan een veilige haven
Sekswerk wordt te vaak als een probleem gezien. Sekswerk is werk. Ook al is het geen normaal werk, het is wel inkomen en zelfstandigheid. Ook kan het juist een oplossing zijn. Bijvoorbeeld voor de sekswerkers die ook op de reguliere arbeidsmarkt gediscrimineerd worden omdat ze trans zijn, omdat ze de Nederlandse taal minder goed spreken, of omdat zij drugs gebruiken. En soms is sekswerk gewoon de beste optie omdat het veel vrijheid biedt naast het zorgen voor een zieke moeder, of het is makkelijk te combineren met onbetaald actvismewerk
Als zij geen tippelpas hebben worden deze sekswerkers nog steeds gediscrimineerd, komen ze nog steeds heel moeilijk aan een reguliere baan, zijn ze nog steeds mantelzorger of wereldverbeteraar. U ziet dat deze sekswerkers nog steeds werken, op straat of vanuit huis in het onvergunde circuit uit het zicht van politie en hulpverlening. Dit maakt ons leven er niet makkelijk op, alleen maar moeilijker…
In een rechtvaardige wereld zouden er misschien geen mensen zijn die het nodig hebben om seks te hebben voor geld, maar in die wereld leven wij helaas niet
Ik pleit dan ook voor scenario 4, om het pasjessysteem helemaal af te schaffen en de baan weer open te stellen voor álle sekswerkers! Ik lees in de brief dat uw Burgemeester, mijnheer Bruls, bang is voor de aanzuigende werking. Ik ben er niet bang voor, integendeel! Ik zou er juist trots op zijn als de sekswerkers die door de gemeente Utrecht verjaagd zijn, hier zouden komen werken, omdat Nijmegen wél goede arbeidsomstandigheden en een veilige haven biedt. Nijmegen als inclusieve stad, de stad waar iedereen welkom is; iedereen doet mee! Deze mooie slogan heb ik niet zelf bedacht, ere wie ere toekomt, deze is van uw Wethouder mevrouw Visser
Ik vraag u om de rechten van sekswerkers te steunen. Sekswerk is nog altijd een legaal beroep. Heb respect voor ons dat wij zelfstandig in ons onderhoud voorzien. Jaag werkende vrouwen, mannen en transen niet het illegale circuit in met alle risico’s van dien
En als u écht hulp wil bieden, het risico op geweld wil verminderen en de levenskwaliteit wil verbeteren van een groep sekswerkers, zorg dat álle sekswerkers ongeacht gender, afkomst, levensstijl, verblijfsstatus of werkvorm in alle veiligheid hun werk kunnen doen!
Jaag ons niet het bos in!
Dank u voor uw aandacht,
Mischa
namens SAVE en de straatwerkers
Mijn naam is Mischa en ik spreek namens belangenorganisatie SAVE en namens de Arnhemse straatwerkers, die dit zelf niet durven omdat ze bang zijn voor de consequenties. Deze tippelbaan heeft een warm plekje in mijn hart, ik heb hier vroeger zelf gestaan. Maar toen het pasjessysteem werd ingevoerd ben ik in clubs gaan werken omdat ik niet geregistreerd wilde staan.
Ik heb vernomen dat sommigen geen contact kunnen krijgen met de straatwerkers, maar zo moeilijk is dat niet. Zo ging Susan van Ommen met thee en stroopwafels langs de baan om te spreken met de straatwerkers die nu illegaal aan het werk zijn met alle risico’s van dien om eten te kunnen kopen voor zichzelf of hun hondjes
Dank aan de raad voor het aannemen van de motie om de tippelzone overdag open te doen. U heeft gekozen met uw hart en voor de veiligheid van sekswerkers.
Helaas wordt dit democratische besluit niet uitgevoerd. Iriszorg schrijft in de brief naar de gemeente dat te kampen met personeelstekort. Daar heb ik alle begrip voor, maar om de afwerkplekken actief op slot te zetten, zodat de sekswerkers wel naar het bos MOETEN dat heeft NIETS met personeelstekort te maken.
De aanname dat straatwerk verdwijnt als de baan gesloten wordt is een onjuiste. De baan is gesloten en straatwerkers staan nu in het bos en overal in de stad met hun klanten! U weet ook dat sekswerk gewoon doorgaat, want zowel SAVE als de straatwerkers hebben u hierover gemaild. De sekswerkers willen heel graag dat de baan opengaat, zodra het weer kan, desnoods ’s middags, ook al beweert Iriszorg in hun brief anders.
Er werd in de krant geschreven dat de omliggende bedrijven last zouden hebben van de pooiers en dealers als de baan ’s middags open zou gaan. Maar de tippelzone zorgt juist dat deze vrouwen pooiervrij kunnen werken en dealers durven er niet te komen vanwege de politie die regelmatig rondrijdt. Ja vroeger, toen hingen er pooiers en dealers rond, 30 jaar geleden, toen er nog geen afwerkplekken waren en wij anderen nodig hadden om de nummerborden van de klanten op te schrijven, voor onze veiligheid.
Straatwerk is niet de oorzaak van problemen zoals vaak gedacht wordt, maar in veel gevallen juist een oplossing zoals bijvoorbeeld voor schulden of mantelzorg. In sommige gevallen wordt er een verslaving van betaald. Maar ook gewoon de huur, eten, de auto of de hond.
Nu de baan dicht is en er sloten op de afwerkplekken zitten, zijn niet ineens de schulden opgelost, hebben ze niet ineens een reguliere baan en zijn ze nog steeds mantelzorger.
Dus werken ze door, maar nu uit het zicht van politie en hulpverlening. Dit maakt hun leven er niet makkelijk op, alleen maar gevaarlijker. Ik heb hartverscheurende verhalen gehoord. U kunt sekswerk wel verbieden, maar daarmee stopt het niet.
Sekswerkers hebben geen vertrouwen in de politiek en de gemeente, omdat u elke paar jaar opnieuw de baan wil sluiten, geen vertrouwen in de hulpverlening omdat die ze alleen maar uit het werk willen dwingen, en ze durven bij berovingen en verkrachtingen niet naar de politie omdat ze nu illegaal werken.
Er zijn in Arnhem prachtige moties aangenomen die maar gedeeltelijk zijn uitgevoerd. Hoe kan het dat sekswerkers een pas aanvragen maar deze niet krijgen? Hoe kan het dat Iriszorg deze sekswerkers niet helpt met het aanvragen van een pas? Hoe kan het dat er geen enkele sekswerker in Arnhem gebruik heeft kunnen maken gemaakt van DEF het noodfonds vorig jaar opgezet door een sekswerker? Hoe kan het dat dat geen enkele sekswerker gebruik heeft kunnen maken van coronasteun? Hoe kan het dat er sloten op de afwerkplekken worden gezet?
Er wordt al jaren een uitsterfbeleid gevoerd, ondanks de aangenomen moties 5 maart 2018, dat het pasjessysteem verruimd zou worden, is er niets veranderd. En uitsterfbeleid wordt wel heel letterlijk genomen.
Die transvrouw die een paar jaar geleden in Arnhem vermoord is terwijl ze illegaal aan het werk was, weet u haar naam nog? In 2018 stond ik hier namelijk ook al. Haar naam is Bianca!
Een hoer wordt door anderen gezien als het laagste van het laagste, en verdient geen respect maar minachting en is daarom vaak het doel van ‘gerechtvaardigd’ geweld. Stigma op sekswerk maakt dat geweld jegens sekswerkers acceptabel wordt gevonden en het geweld toeneemt.
Die transvrouw die een paar jaar geleden in Arnhem vermoord is terwijl ze illegaal aan het werk was, weet u haar naam nog? In 2018 stond ik hier namelijk ook al. Haar naam is Bianca!
De baan sluiten en straatwerkers de illegaliteit in jagen dragen bij aan dit stigma.Een toenemende zichtbaarheid van straatwerkers leidt tot normalisering, waardoor de acceptatie in de samenleving voor diversiteit toeneemt zodat álle mensen geaccepteerd worden en openlijk zichzelf kunnen zijn.
Sekswerk is een legaal beroep. Heb respect voor deze vrouwen dat zij zelfstandig in hun onderhoud voorzien. Zorg voor voldoende goede en veilige werkplekken en doe de tippelzone open zodra het weer kan zodat ze kunnen werken in het zicht van hulpverlening en politie!